77 km geen hoogtemeters meer
Na 77 km belanden we in de buurt van Kevelaer, op een bijzondere camping! Was de camping gisteren bijzonder( niveau veel tuinkabouters met spiksplinternieuwe caravans of campers), vandaag weer net zo bijzonder! Maar dan totaal anders. Dit is een tent camping. Vandaag veel kinderen. Lekker op blote voeten en erg smerig en smoezelig! Er wordt gespeeld. Zo leuk om te zien. Ze spelen met elkaar! Het is een beetje hetzelfde publiek als in de Nivonhuizen! De hele tijd zijn ze in de weer! Ouders worden er niet koud of warm van als een weer languit in een plas valt. Er is geen stroom op dé veldjes! Maar ook geen auto’s!
Grote gezinnen met vier kindjes! Het lijkt wel of de ouders steeds jonger worden! Vanmiddag is het om 16:00 uur pony rijden! De opwinding is voelbaar! Een kindje krijgt borstvoeding bij de speelhoek! Het is zeker geen baby meer!
Gisteren was de gemiddelde BMI zeker boven de 35. Verdrietig om te zien dat mensen niet veel verder komen dan stoel en wc! Als de BMI ook geldt voor caravan en campers dan was de BMI daarvan ook zeker boven de 30! Op deze camping moet je de spullen met de kruiwagen naar de tent brengen!
We krijgen van deze camping mevrouw een speciaal rustig plekje! Niet in de buurt van kinderen!! Jammer! Zo leuk om de gezinnen te observeren! We staan nu op een plekje met oudere pubers! Deze doen trouwens voor geluid zeker niet onder voor de gezinnen met kinderen!
De route was niet leuk, want we deden een poging tot een snelle reis, maar het blijft gewoon te veel km! Als je dan ook nog een vreselijk onweersbui op de kop krijgt! Echt een giga bui! Alles zeiknat! Mijn tas had gelekt! Mijn nachthemd was nat! Ik hing hem te drogen bij de gemeenschappelijke overkapping! Maar door de vreugdevuren van deze avond, is hij niet alleen klammig maar ruikt nu ook naar rook!
Het wordt de laatste nacht van deze reis! Even dachten we dat we in een streek naar huis konden! Dat was wel erg ambitieus. Het zou 150 km worden! We hebben wel eens 140 gedaan, maar er zijn grenzen! Volgens Manlief dan! Ik denk dat we het wel hadden gekund!
Maar dit is ook goed! Zo’n camping als dit is ook altijd een cadeautje!
Ik had toen ík werkte meestal nooit zin om naar huis te gaan! Maar we zijn nu zolang onderweg dat het goed is dat er een einde aan komt! We zijn zo vies. De waterkoker doet het niet meer! De fiets van Manlief het een mankement. Het is gelukkig niet ernstig hoorden we gisteren, maar de fiets moet wel naar de maker!
De koffie van warm water uit de kraan zijn we een beetje zat! Idem wat betreft de pasta! Bij Rita kregen we even weer een voorproefje van gewoon eten! Daar kijk ik ook naar uit! Het lijkt op mopperen misschien, maar soms is het ook gewoon klaar! Al met al zijn we vanaf april 115 dagen van huis! Dat is samen met de weken in Frankrijk in de herberg en de Nivonhuizen, ook goed voor 8 weken, 56 dagen, bijna de helft van het jaar!
Maar plannetjes en ideeën voor thuis borrelen al weer op! Ik heb stof voor nieuwe kussens op de tuinstoelen! Heb dit 2 jaar geleden al gekocht! Maar nog niet aan toegekomen om het te maken! Heb er zin in om te beginnen!
Manlief’s toilettas is stuk! Moet een nieuwe rits in. Moet ik ook uit fiegelieren hoe ik dat moet doen!
Nog een zomeravond buiten! We hopen op goed weer!
Reacties
Een reactie posten