Dag 2 Le Chemin
Ik was vergeten hoe je moet buffelen in de herberg! Oké, ontspannend buffelen! Maar toch, de hele dag in de weer! Hoe snel zit je van de hele dag fietsen, weer in de modus van hele dag huishouden! Met de hele dag mensen! Ik ben moe van het praten! Normaal zijn we met z’n drieën als ik in de herberg werk en nu zijn we met z’n tweeën. Manlief is een kei in het huishouden en ook in het onderhouden met mensen! Talen maken voor hem niets uit! Hij redt zich overal mee!
Maar alles is hier wel nieuw en hij heeft geen routine! Ik weet waar alles staat en blindelings na 1 jaar vind ik alles!
Vanmorgen wat overdracht zaken besproken en toen aan de slag!
Ik moest het menu bedenken en dat moet je doen met wat er is! We verwachten 4 personen en dat werden er 5! Ik had de soep al gemaakt en toen bleek een pelgrim allergisch te zijn voor uien! Dus een andere soep erbij! Vervolgens een persoon meer!
De rijst die ik zou maken was op! Toen maar risotto, maar er was geen enkele soort kaas! Dus een risotto zonder kaas! Wortelen die echt gebruikt moesten worden, maar hoe dan?
Uiteindelijk alles goed gekomen en prima gelukt! Maar zoveel dat we morgen er weer van kunnen eten! Dacht ik! Er stonden geen pelgrims in het boek! Nu melden zich er weer twee aan! Dus er moet er weer meer komen. Schakelen, schakelen, weer schakelen! Gelukkig heb ik dit beroepshalve veertig jaar gedaan! Dus draai ik mijn hand er niet voor om!
De dag stond in teken van ontmoeten! We waren druk in de tuin, toen er zeer verhitte pelgrims aan kwamen met de vraag naar water en schaduw!
We voorzien hen van water en frisdrank en zitten een half uurtje bij hun! Dan komt de buurvrouw uit het zomerhuisje even buurten! Had vandaag nog niemand gezien! Ze was nog niet weg of de eerste Franse 3 pelgrims stonden aan de poort! Vader, moeder en zoon! Zeer verhit! We lieten ze bij komen onder de boom met water, koffie en bier!
Vanuit het niets is het ineens 32 graden. Weken koud geweest en dan zomaar zo!n dag! Ik liet hun vervolgens de herberg zien en hielp hen bij het installeren!
Ondertussen kwamen ook nummer 4 , een Zwitserse jongen en later nummer 5, een Franse man. Manlief ontfermde zich over deze 2!
We moesten daarna weer even flink buffelen in de keuken, maar men vond het eindresultaat heerlijk!
De mannen hebben na het eten voetbal gekeken! Niets menselijks is de pelgrims vreemd! Wij moesten zeker nog 45 minuten ploeteren in de keuken! Maar alles is schoon en weer spik en span.
Op de Camino zijn de mensen zeer ontvankelijk voor spirituele ervaringen! Uit het niets vertelt de Franse vader( jonger dan ons) dat hij een bijna dood ervaring heeft gehad en van “ongelovige” nu Jezus heeft gezien! “Het zit hen in de naam” grinnikt hij! “Ik ben Christiaan de Christen’ zegt hij! Het gaat nu zelfs dubbel op! Uit dankbaarheid loopt hij de weg! Eerst naar Santiago en dan naar Assisi! Elk jaar een week!
Reacties
Een reactie posten