70 km 384 hoogtemeters 410 dalen
Deze reis is een reis van uitersten! Ik denk dat we afgezien van sneeuw, alle weertypen hebben gehad!
Hoewel de weersvoorspellingen het over een hittegolf hadden voor deze week, stonden wij op met dichte mist! Mijn nieuwe Neón gele shirt kwam supergoed van pas! Van verre ben je duidelijk te zien!
Deze week hadden we gerekend op heet zomerweer! Terwijl het stuk wat ons nog te wachten staat ook best nog heavy is! Oversteek van Basel naar Luxemburg. Ik zag er wel tegen op! In de warmte ben ik nooit zo op mijn best! Ook voorzag ik fikse heuvels. Maar ook dat valt mee! Maar het lijkt er nu op dat hier het gezegde geldt:” Men lijdt vaak het meest door het lijden dat men vreest!” Eigenlijk hebben we super goed fietsweer! Zeker op de ochtenden!
Vaak bewolkt en fris!
We hebben ook nog nooit een reis gehad waar we zo vaak de regenjassen aan moesten! Of zo vaak mijn lange legging aan heb ‘s avonds. Of met mijn jasje aan fiets! Maar ook iedere keer moet uitkijken dat ik mijn armen niet verbrand! Nog nooit zoveel gezwommen! Nog nooit zo vaak mijn kleren in de fietstas nat heb gehad!
Maar vanmorgen stonden we op met mist! We stonden aan een groot meer! Door de algen kun je er niet meer in zwemmen! De camping was heel erg gedateerd! Ik vraag me af waarom je op deze plek één seizoens plek zou willen hebben bij een meer waar je niet in kan?
De eerste km waren prachtig, maar ook heftig!
Na 4 km moesten we een voetgangersbrug over! Eerst twee keer met een fiets die we samen tilden en toen nog twee keer voor de tassen! 26 treden omhoog en 26 naar beneden! Mijn jas kon uit na deze actie!
Vervolgens hadden we een prachtig fietspad tussen de twee meren in! Mooie uitzichten! Langs soms een kanaal! Met plezierjachten. Zie de film van Manlief. Maar het moois hield plotseling op! Route barre! Nu heb ik daar nooit zo’n zwaar hoofd in! In Frankrijk is de weg soms klaar, maar vergeten om het bord weg te halen! Uiteindelijk rijden we toch door! Maar dan blijkt het asfalt pad zo te verzakken dat we een route door de bossen krijgen! Berg op, nog verder berg op, berg af, weer berg op! Op keien! Dat viel niet mee! In de mist! Je hebt geen idee waar je bent! Na een km of 5 kwamen we bij een autoweg, waar je nog net zag: einde 70 km! Wat was ik blij met mij Neón shirt. Gelukkig was het stukje kort!
Als de mist optrekt zien we in de verte een donkere lucht! Buienradar geeft aan Metz! Metz is nog ver weg. De bliksemschichten gaan door de lucht! Ik vraag je me af of het eigenlijk wel veilig is! Wij vormen op onze fietsen het hoogste punt in dit landschap dat toevallig net zonder bomen is. Maar uiteindelijke kregen we een vreselijk bui! Toevallig kwamen we net langs een boerderij met een schuur aan de straat! Daar wachten we de bui af! Deze duurde precies 2 potjes Duolingo! Dat is al weer klaar!
Na een paar uurtjes schuilen, fietsen, schuilen bereiken we ons B en B La jardín du Norah!
Wat een heerlijkheid! In een prachtig oud Frans huis met een geweldige tuin! Met kippetjes en kuikens. De tuin heeft ook wel 6 bomen met mirabellen! Ik eet me ongans! Wat een heerlijkheid! Ze mogen van de dame van huis door de yoghurt, we eten ze als toetje en we mogen een partij meenemen! Wat een cadeautje!!!!!
Reacties
Een reactie posten