Geen fiets kilometers
Het is een druilerige dag! Gelukkig geen bakken met water uit de hemel, maar toch! We hadden kunnen fietsen, maar we weten nog niet natuurlijk wat er vanavond nog komt!
Het is echt een gedwongen dagje rust! Eerlijk gezegd, best wel even lekker! We houden ons bezig met triviale zakken als de kapper en nagels lakken! Als je de berichten leest uit Slovenië en een paar weken terug Italië, zitten wij hier goed! Hoewel, toen we even de deur uit gingen zagen aan foto’s van 2016 die hier overal hangen dat het hier ook helemaal is misgegaan en een vreselijk modderstroom door het stadje is gegaan. Het is ons niet duidelijk waar de modderstroom vandaan kwam! Geen berg en laag land?? Iets om nog even uit te vogelen!
We merken dat het heerlijk is om een paar weken niet de last van de wereld op je schouders te voelen. We weten ook dat je niet kunt leven met je hoofd in het zand! Maar voor nu is het goed en straks is weer straks!
Het is ook een dag om terug te kunnen kijken naar bijna 5 weken onder weg te zijn! De teller heeft ruim 2000 km aangetikt. Gisteren hoorde ik ergens dat de opmerking” ik vind het leuk, maar eigenlijk zou ik….,” een bepalende is! Vind je iets leuk en zinvol of zou je eigenlijk is anders willen? Natuurlijk zou ik ‘eigenlijk’ graag dat het mooi weer is. Maar het is goed voor de natuur en je waardeert de zon meer als er ook regendagen zijn!
Maar de vraag …. Eigenlijk zou ik….. is voor mij niet aan de orde! Als we terug zijn, kan ik zonder verplichtingen weer naar mijn werk in de kinderopvang! Gezien het te kort aan mensen, toch superfijn dat je iets kunt betekenen, zonder te veel druk! Ik mag ook mee doen aan alle scholing en dat vind ik leuk! Heb nog een opname voor een online programma over mijn boek, heb nog heel veel plannen voor naaiwerk! Maar dat hoeft niet nu!
Wat een dankbaar mensenkind ben ik, dat we gewoon nu de tijd hebben voor dit. Dat een dagje regen geen punt is! Bij het ontbijt zeiden we tegen elkaar, wat een heerlijkheid dat de tijd ons niet in de nek hijgt! Niet dat we ons daarvan eerdere jaren zo bewust waren, maar we merken nu het verschil!
Na een super lekker ontbijt, wat een verwennerij, gaan we even Simbach in! De winkels zijn hier tot 12.00 uur open! Zaterdagmiddag gesloten en zondags ook! En, niet te geloven: de musea ook! Op zaterdag, zijn mensen vrij zou je denken ….
Maar wat dat betreft is het hier anders. Gisteren spraken we met de man van de houten fiets. Hij had maar 2 weken aan een vakantie en een werkweek van 4 dagen kon echt niet! Wie doet dan het werk van de vijfde dag? Hij vond het onbegrijpelijk dat Manlief altijd 3 à 4 dagen heeft gewerkt!
Eigenlijk zouden we nieuwe regenjassen moeten hebben. Die van ons zijn van 2010 of zo en zijn af. Manlief gaat de banden van de fietsen nakijken en ik heb de kans om een paar winkels in te gaan voor een regenjas! Ik zie hele mooie, precies in wat ik nodig heb, maar in donker groen. Als ik weer een regenjas koop, dan wordt het een knallende kleur! Voor de zichtbaarheid moet dat! In Frankrijk moet je een groene of gele aan op je fiets hoorde ik! Dat weet ik niet zeker, maar daarom koop ik de jas toch maar niet!
Dan kom ik bij een outlet store! Ik vind een fietsbroek, neon geel fiets shirt en….. een regenjack! Precies wat ik zoek! Alleen een waterkolom van 3000. Dat is veel te weinig. Maar de prijs is zodanig dat ik de jas toch naar meeneem! Hij zit beter als de niet meer waterdichte oude jas en ziet er 10 keer beter uit! Wat een gelukje weer! Dan zie ik Manlief bij de boekenwinkel. Achter de koffie aan de stamtisch ! Druk in gesprek met ander stamtisch leden. Ik krijg ook koffie! Gezellig! De winkel heeft een eindeloze reeks fietsboeken! De andere gasten vertellen ons over Simbach en Braunau! Of wij wel weten dat het de geboorte plek van Adolf Hitler is? Dat wisten we niet en we gaan op zoek naar het huis! Er woont niemand! Er staat een gedenk teken voor! Het betekent zo iets als “ dot mag nooit weet gebeuren”.
Dan gaat Manlief voor een knipbeurt voor zijn baard naar de Turkse barbier! Ik durf amper naar binnen net mijn blote benen met zoveel mannen! Ik ga maar naar dé naastgelegen Eko winkel en vindt daar warempel een stuk savon de Marseille! Geweldig! Nu kunnen we weer fatsoenlijk wassen, want we gebruiken de laatste ieniemieni stukjes zeep!
Ik score nog ook een nieuwe nagellak! Mijn dag is weer goed! Dan haal ik Manlief op bij de BarbierFriseur! Geurend naar eau de cologne komt hij me tegemoet! Wat een giller! Hij moet contant betalen! Laat ik nauw net ons enige contante geld bij me hebben? Moet ik tussen al die mannen met baarden door om helemaal achter in de zaak als vrouw de knipbeurt van Manlief te betalen! Kan het nog grappiger??
Reacties
Een reactie posten