79 km
Mensen vragen me wel eens ”Heb je echt elke dag iets te schrijven? Beleef je elke dag wel wat?” Inderdaad wij beleven elke dag wat! Vanmorgen stond de wekker weer om 6 uur. We staan op! Denken steeds maar aan “ De sleutel van de toiletten niet vergeten in te leveren! Onthouden, onthouden……”
Alles lukt en we vergeten niets en we willen weg rijden…. Heb ik mijn helm niet! Alles ingepakt en niets ligt er meer. Alleen een helm! De L, van Manlief! We denken na! Gestolen, ergens laten liggen? Nu we besloten hebben met helm te fietsen, dragen we hem ook! Dat hij weg is, is heel vervelend! Waar haal je hier een nieuwe! Bovendien was hij wel €75,00! Stel dat ik hem ergens heb laten liggen! Als ik hem onderweg af doe hangt hij aan het stuur! Dat doen we bewust! Routinevorming! Zodat we hem niet vergeten.
Dan zegt Manlief “Misschien bij de picknick banken bij de receptie” Daar ben ik gaan zitten terwijl we moesten wachten op de campingbaas. Die was het toilet aan het schoonmaken en dat maakte hij eerst af. Dan kwam hij wel. Is dat nog een trekje uit een ver Oost Duits verleden? Klant is geen koning. Ik ren er naar toe! De helm ligt niet op de picknick banken, maar binnen in de receptie tent! Door het plastic raam zie ik mijn helm. Ik heb hem daar pas afgedaan, toen we moesten betalen. Het moest contant. Manlief had niet genoeg. In mijn portemonnee had ik nog wel twee euro. Ik ben toen naar de fietsen gelopen om deze te halen. Door alle drukte de helm helemaal vergeten! De campingbaas komt pas weer om 13.00 uur! Ik ben boos! Op mezelf! Waar gaat het steeds mis bij dit soort dingen. Maar ook een beetje op de campingbaas. Op deze camping waren 3 groepen fietsers! Kleine moeite om even langs te lopen en te vragen van wie de helm is!
Maar de receptietentdeur is dicht, op slot! ….. het is wel een tent, ergens moet hij toch open kunnen. We zien dat de onderkant vast lijkt te zitten, maar dat is niet zo! Maar we krijgen het niet hoog genoeg dat ik er onderdoor kan kruipen. Wel kan Manlief met zijn hand er door heen en hij kan dan een stuk van de zijkant los maken! Ik kan er dan doorheen kruipen en de helm pakken! Manlief doet gauw de zijkant weer dicht en we springen op de fietsen en sjeesen de camping af! Het is gewoon inbreken, bedenk ik nu! We hebben niets mee genomen wat van een ander was, maar toch! We zijn wel binnen geweest!
Na een km of 5 wordt mijn hartslag weer wat rustiger. Sta je vroeg op en ben je weer laat door dit gedoe!
We peddelen heerlijk op en neer door het prachtige landschap! Heuvel op en heuvel af! Gisteren vertelde Zoonlief dat hij hier wel eens komt om voer te brengen bij boeren die klant bij hun zijn. Grappig vind ik dat! Hij kent hier de wegen uit zijn hoofd!
Na 20 km eten we de yoghurt, na nog eens 30 km de spaghetti en een plak brood! Dan moeten we nog bijna 30! Ik krijgt last van mijn billen en van mijn knieën. Maar rond 14.00 uur zijn we op de camping! Was de camping gisteren spartaans? Deze is spartaans en ook nog eens uitgeleefd! Er staan vage caravans met vage bewoners. Maar er is ook een veldje voor trekkers zoals wij! Wil je fietsen of motorrijden, dan heb je wel een camping nodig! Het blijde nieuws is dat er een zwem vijver tegen over de camping ligt. Voor campinggasten gratis! Bij de eigen vijver van de camping staat een bord dat ivm met het vieze water de plas verboden is voor zwemmers! Maar de plas van de buurman is geweldig! Manlief waagt zich er niet aan! Het is een Freiluft gebeuren. Helaas merk ik dat te laat, mijn badpak is al nat! Er gaat immers niet boven zwemmen in je blootje! Maar ik geniet drie kwartier van het heerlijk water! Na een lekker douche in het Spartaanse toilet gebouw, waar je open en bloot onder de enige douche staat in een ruimte met nog 3 wastafels! Als je bekijkt alsof het een badhuis is, is het geweldig! Alle ruimte om fiks te zepen en te smeren! Na een week fietsen in de zon is mijn buitenkant schuurpapier! Het was een heerlijke dag!
Ps. Ben ik nog helemaal vergeten te vertellen over de Kali bergen hier en dat ik alleen de tent heb op gezet in de vreselijke wind en dat ik terwijl ik douche in de open douche en man binnenkomt om zijn handen te wassen en dat onze buurvrouw naar een boedistisch congres gaat waar de hoogste monnik uit India voor is overgenomen in Bad Salzungen en dat ik….
Morgen is er weer een dag, toch?
Reacties
Een reactie posten