70 km
Overal is wel wat! Was het gisteren te warm, nu is het de wind die ons parten speelt! We staan op een camping, een veldje, met een container als een toiletgebouw. Dichtbij de Werra. We weten het niet zeker, maar denken dat dit vroeger Oost-Duits gebied was! De camping is in Camino termen Spartaans. Er zijn wat bomen, maar het veld in niet omheind, zodat we in de volle wind staan!
We zijn vroeg op de camping! Rond half twee! De hele middag ligt nog voor ons! Maar de uren vliegen! Eerst gaan we rustig even bij komen van de 70 km. De route was prachtig en niet zwaar! Ik lig een hele poos heerlijk te lezen in mijn Katie Fforde boek! Een cicklit. Gaat nergens over, maar is heerlijk ontspannend! Als er meer mensen op de camping komen, er zijn meer fietsers en kanoners, ga ik gauw douchen! Straks is het warme water op.
Manlief is de route van volgende dag alweer aan het bekijken. ‘ Ik dacht dat we gisteren een plan gemaakt hadden?’ vraag ik hem. Hij heeft een cruciale camping gebeld, bij een jeugdherberg, daar hebben ze helaas geen camping plaatsen meer. Nu valt het plan enigszins in duigen. We worstelen ons weer door route heen. We komen er slecht uit. Ik merk dat ik helemaal geen geduld heb voor dit gepuzzel. Ik kan het niet goed zien op de telefoon en in het routeboek. Er is geen overzicht en het routeboekje is heel goed, maar heeft allerlei alternatieven. Door de bomen zie ik het bos niet meer.
Dan besluiten we elke camping die we nu tegenkomen in het boekje en in de app in een lijn op te schrijven met de km er tussen. Nu wordt het wat overzichtelijker. De lastigheid is het klimmen en de verwachte warmte. Ik fiets zo 100 km. Maar met temperaturen over de 30, vind ik 70 ook al heel wat. Ik kan ook klimmen. Mijn herinneringen gaan naar de Ardennen waar we 6 km moesten klimmen en daar meer dan een uur over deden. Alleen dit was in de vroege ochtend. We moeten maar accepteren dat het dagen van 40 / 50 km worden. We staan vroeg op, zodat we de warmte omzeilen. We gaan liever vroeger op bed en dan vroeg arriveren op de camping en dan wat hebben aan de lange middag. De avonden zijn vaak koud en ik heb erg gauw last van muggen. Op mijn hoofd zit op elke vierkante cm een muggenbeet! Daar ga ik vanuit, tenminste. Nu ik weer met kinderen werk kunnen het ook luizen zijn, bedenk ik me nu. Ik zal Manlief gelijk laten kijken.
De uren in de middag zijn dan effectiever! Na veel gemopper, ik geef het eerlijk toe, van mijn kant ligt er weer een plan. We hebben de campings in beeld en we laten het van het weer afhangen hoever we gaan. Etappe 4 is begonnen en dit wordt een heftige! We zullen het zien!
Vanmorgen waren we vroeg op! Het was niet koud, maar wel bewolkt! Erg bewolkt. Sta je vroeg op en is het gewoon bewolkt en fris! Maar manmoedig gaan we op pad! Na een half uur begint het te druppen en in de verte zien we echt een regenscherm van een fikse bui die op ons afkomt! En hoe we het altijd toch voor elkaar krijgen? We zijn net bij een dorpje met een prachtige overdekte picknicktafel! In afwachting van de bui, besluiten we om te ontbijten. We hebben geen yoghurt, die moeten nog kopen. We gaan door de tassen heen en we ontbijten uiteindelijk heerlijk met een restant brood en hardgekookte eitjes met een plakje komkommer! Samen met een kop koffie gewoon lekker. Dus uiteindelijk gaan we rond half negen echt op pad! Langs prachtig dorpjes! Rond 10 uur komt het zonnetje te voor schijn! Het wordt een heerlijke fietsdag.
Reacties
Een reactie posten