8/8 van Melle naar Fontaine

Weer: bewolkt met aan het eind van de middag zon, heerlijk fietsweer

Km: 80

Diner: pasta met tomatengroentensaus en kaas

Camping€16,90

Vannacht heerlijk geslapen. Dat is zo fijn. Ik ken ook de situatie van nachten wakend door brengen, maar gisteren waren we zo moe. Zonder enig hulpmiddel, nou ja het slaapmasker, gewoon 8 uur geslapen. We hebben gisteren een heerlijke pizza gegeten. Volgens mij met een volkoren bodem, of met heel donker meel. Heerlijk waren ze. Maar ik had er een met ham en spek. Ik merk dat mijn lichaam daar sterk op reageert. Ik heb het dan ‘s nachts zo warm. We hebben tot nu toe denk ik elke nacht in de lakenzak geslapen. Dat hebben we nog nooit eerder mee gemaakt met een fietsvakantie. 

De wekker hebben we niet gezet, want het zou niet warm worden. Dus geen reden om vroeg op te staan. Vannacht heeft het geregend. En volgens mij ook wel stevig. Het is kletsnat als we opstaan. Dan wordt het fietskamperen gelijk een stuk ingewikkelder. Als je wilt inpakken zijn de tassen nat, die moet je afdrogen. Dan alle spullen eerst op het kleed, want het inpakken komt vrij precies. Dus eerst het een en dan het ander. Omdat we nog geen regen hebben gehad bijna, hadden we geen idee hoe ons nieuwe picknickkleed zich zou houden. We zetten daar altijd onze stoelen op. Maar nu merkten we dat deze totaal niet waterdicht is. Het lijkt wel een vaatdoeksponsje. Zo opzuigend geeldoekje. Het is qua afmeting zo’n lekker fijn kleed. De onderkant is van wat degelijker plastic dachten we. Maar niet, het kleed wordt kletsnat. Het bijzondere is wel, dat toen ik het vanmiddag in de zon legde, het kleed direct weer droog was. We hebben echt een probleem, want bij regen en ‘s morgens bij de ochtenddauw is het heel prettig dat je iets hebt waarop je droog kunt zitten.  Je ziet nu tegenwoordig ook handige stoeltjes. Makelijk uit elkaar te halen en lichtgewicht. Maar onze thermarest stoelen zijn niet af of stuk. Maar als we geen deugdelijk picknick kleed meer kunnen vinden, dan moeten we toch maar overstappen op deze stoelen. 

We kunnen natuurlijk best een stuk plastic meenemen, maar daar zit je zo raar op. Het plastic zou je ook onder het kleed kunnen leggen. Maar dan moet je weer een extra ding meenemen.

Zo langzamerhand zijn veel zaken aan vervanging toe. Mag ook wel na 12 jaar fietsvakanties.  De tassen zijn niet waterdicht meer. De tentstokken geven problemen. De fietsen beginnen mankementen te geven. Manlief geeft aan, dat als we volgend jaar weer gaan met allemaal nieuwe spullen(waar we toch aan moeten geloven) mensen zullen denken dat we amateurs zijn. Als je mensen ziet met allemaal nieuwe spullen, dan gaan ze vaak voor het eerst. Je ziet dan soms ook de onbeholpenheid nog. Hoe erg is dat? Mij maakt het niet uit. Je ziet mensen toch niet weer. Ik merk dat ik steeds gemakkelijker wordt met alles. Het omkleden doe ik ook gewoon naast de fiets. Als je voor elk wissewasje de tent in moet kruipen of naar de toiletgebouwen moet gaan, is zo’n gedoe. 

We brainstormen over de kleur van de tassen. Ik wil natuurlijk het liefst paars. Maar gelukkig voor Manlief zijn de fietstassen niet in het paars. Dus dan wordt het rood. We hebben nu dezelfde kleur. Het is praktischer om allebei een verschillende kleur te hebben. Zeker als alle tassen van de fiets zijn, is het nogal eens zoeken. We hebben het over 12 stuk. Manlief geeft aan geel mooi te vinden, maar dat is nogal een besmettelijke kleur volgens hem. Ik stel zwart voor, maar dat is wel erg saai. Dan maar blauw of zo.

Het weggaan van de camping had wel wat voeten in de aarde. We misten een lepel. We hebben er maar twee en met de yogurt  en zo is dat toch echt een probleem. We zoeken alle tassen na, lopen de route naar de washokken, lopen terug. Doen het nog een keer. Dan bedenkt Manlief dat hij gisterenavond een andere route had genomen. En ja hoor. De lepel is terug. Qua kosten geen isseu. Het zijn actionlepels en een aangebroken zakje bij de kringloopgekocht voor €0,25. Waar hebben we het over.. maar je kunt er erg om verlegen zitten. En vanavond was de lepel weer kwijt. Je kunt er druk mee zijn. De lepel van vanmorgen hadden we achteraf bedachten we ons dat in de stuurtas gedaan, omdat alles al ingepakt zat. Je moet er maar aan denken.

Inmiddels raken de spullen wat op. Manlief heeft al nieuwe shampo. We hebben overal kleine flesje voor,  maar alles je nieuw moet kopen, dan heb je weer veel te veel. Gisteren was het zout op. Ik had een mooi klein plastic vaatje, maar die is per ongelijk waarschijnlijk in de afval beland. Vandaag is de olie aan de beurt. We vinden een kleine fles, maar van glas. Dat is weer zo zwaar, we hebben nog wel een halve liter plastic fles van water, maar die past weer niet in ons kruidentasje. We hebben mazzel, want de fles past er toch in. Het afwasmiddel is ook een deze dagen aan de beurt. Andere jaren laten vullen we dan ons eigen flesje en de rest laten we o0 de camping bij de wablokken staan.

De route wordt steeds vlakker, hoewel we ook vandaag af en toe nog fiks moesten klimmen. Daar ben ik nu wel een beetje klaar mee. Morgen de laatste etappe naar de Loire en vandaar is alles vlak. Nou ja, vlak...dat is het in Frankrijk natuurlijk nooit helemaal. De route heen naar St Jean Pied du Port was mooier dan deze. Maar wel heftiger met het klimmmen.

We belanden vandaag 8 km voorbij Poitiers. Het is een kleine municipal camping. Er naast ligt een zwembad en als campinggast heb je gratis toegang. 

Het inschrijven was nog wel een ding. De mevrouw achter de balie was volgens mij analfabete. Ze sprak amper Frans, wist de computer biet goed te bedienen. Als met al duurde het inschrijven 45 minuten. Ondertussen wisselende Manlief en ik elkaar af. Ik heb alles spullen uitgepakt. Toen ik de teent op wilde zette  lukte het niet. De grond was te hard. Met een geleende martier( hamer) lukte het Manlief uiteindelijk. Ik heb ondertussen weer bij de receptie gezetten en zag tot mijn schrik dat deze mevrouw ook niet rekenen kon. Ze leggen mijn twintig euro neer. Pakte 20losse euro’s . Deed het briefje in haar kassa bak. Pakte toen 16 losse euro’s terug. Wisselde toe op de zelfde wijze 1 euro voor 10 muntstukken van 10. Pakte er 9 weg en de rest kreeg ik. De handeling klopte, maar duurde vreselijk lang. En achter ij stond nog een rij van 5 mensen...

Toen het inschrijven klaar was stond de tent en goed strak, want we verwachten vannacht weer regen. Dan moet de tent strak staan, anders raakt het buitenhoek het binnendoek en krijg je lekkerij. We konden nog net 45 minuten zwemmen, want om 18,45 uur ging het bad dicht. Lekker hoor zo’n zwembad.