55 km en 660 hoogte meters
Op het plein midden in Jindrichuv Hradec begin ik aan het blog! Het is een prachtig plein omgeven door de schitterende huizen. Wat ons opvalt is dat hier veel fietsers zijn en ook nog zonder elektriciteit. Heel bijzonder. Vanmorgen onderweg kwamen we ook al een familiegroep fietsers tegen! Met kinderen die zelf fietsten. We doen een poging tot een praatje. Maar dat is direct over! Mensen spreken geen woord Duits of Engels. We treffen ze weer als we zo maar belanden in de tuin van een kasteel! Dagjes mensen, rokend en geurend naar deo en wasmiddel staren ons aan! (We verbazen ons over de sterke geuren. Bij van alles. Auto’s ruiken vreselijk naar diesel en de zwarte rook komt niet zelden achter een auto aan! Maar ook hangt overal in de stad sigarettenrook.) Maar een vorm van communicatie ontstaat niet. Gistermiddag bij het inchecken bij het hostel hadden we even contact! Niet met de receptioniste, die is er niet. Alles gaat met app en codes, maar met de schoonmaakster. Ik weet nu de woorden man= muze, spreek uit als mus, en zeny= vrouw spreek uit als ze. We begrijpen dat otevreny open is en dat usavreny gesloten betekent. En voor de rest? Kapoesta= spruitjes! Ik weet dat mijn moeder dat vroeger liefkozend tegen ons zei! Ik kom er hier in de winkel bij de diepvries achter dat spruiten kapoeska’s zijn. Hoe zou ze daar aan gekomen zijn? Van een Sissie film?
We hadden een prima nacht in het hostel! Heerlijk gekookt! Nu konden we uitslapen, want we hebben een korte dag! Maar we waren om 6 uur wakker! Even voor 7 staan we voor het hostel. Maar wat een bedrijvigheid. Bij het kleine supermarktje naast het hostel halen mensen een broodje of iets anders! Supermarkten zijn hier vanaf 7 uur open! Pal voor de deur staan twee kleine vrachtwagens en deze lossen de nieuwe aanvoer! Wat een mensen! Mannen dragen eigenlijk allemaal knie broeken. De mannen van de vrachtwagen met werkschoenen, maar hier lopen ook mannen met akelig keurige kniebroeken met een mooi gestreken overhemd en mooie leren slippers. Met een schoudertas, krant en een broodje etend! Vrouwen allemaal in jurkjes. Hier is vast een kantoren complex of zo!
Het is een land met uitersten. Soms haveloze en slordige huizen met onverzorgde tuinen die meer een opslagruimte zijn dan tuin en andere keren huizen die echt niet misstaan in een Nederlandse nieuwbouwwijk. Prachtige supermarkten, waarin je je in Nederland waant en de Vietnameze bazar!
Het is jammer dat mensen zo gesloten zijn. De taal is een barrière, maar er is ook geen openheid, zoals ik dat vanuit Spanje ken. In de tuin bij het Slot kijkt iedereen bijna verdrietig of chagrijnig. Je kunt er niet naar vragen, want mensen zijn zeer op afstand! Drie keer hebben we in Tsjechië nu met mensen een praatje gemaakt, terwijl we hier al een week zijn! Een keer op een camping, tien we een meisje achter de bar vroegen naar een supermarkt! Zij was een student en spraak Engels. Vertelde uit zichzelf dat dit haar vakantiebaantje was. De tweede was de mevrouw van de Touristinformation. Ze hielp ons heel vriendelijk op weg met de Greenway fietsroute en gisteren dus met de schoonmaakster van het hostel. Allemaal prietpraat! Ik kijk uit naar Oostenrijk om weer eens gewoon met mensen te kunnen kletsen!
We zitten nu in een pension! Er is geen camping! Het is een kamer met een heerlijke douche en een lekker bed! Veel luxer dan gisteren! Het is heerlijk, maar het hostel was leuker!
Ps. Mijn voet is over. Nu heb ik weer een dikke pols! Doet zeer en jeukt! Die muggen ook! Grrrr
Reacties
Een reactie posten