72 km 1057 hoogte meters
Waar zal ik beginnen? Zoveel gedaan en beleeft! Eerst maar over mijn bril! Het liep even wat anders dan anders. We wilden uitslapen tot 6 uur, maar we werden om 5 uur wakker van de regen! Nu lijkt het op het tentdoek altijd erger dan in het echt, maar we kunnen het niet ontkennen: regen! Dat is altijd een gedoe! Onderweg kun je wel ergens schuilen, maar tent afbreken in de regen is gewoon vervelend! Nu viel het achteraf mee, maar omdat we het zo vervelend vinden hebben we de smoor er flink in! De fietsen stonden onder de boom. Die waren amper nat, maar de tent natuurlijk wel! We pakken de tent in! Als deze nat is, is het flink duwen en trekken om hem mooi opgerold te krijgen! Even flink met de knieën er op en hij past in de zak.
De wc’s waren ver weg hier en dan kost dat ook allemaal extra tijd! En het gedoe met de regen…
Dan willen we op de fiets stappen en ik wil mijn bril pakken uit de brillendoos, is de doos leeg! Bril weg! Voor Manlief zou het rampzalig zijn. Ziet niets meer zonder bril! Ik kan wel fietsen zonder bril, maar lezen of mijn mobiel bekijken….,,Waar kan hij zijn? Ineens weet ik het weer! In het zakje in de binnentent. Ik zie Manlief nog met zijn knieën op de tent duwen om de tent klein te krijgen. Er zit niets anders op om de tent weer uit de buffel te halen en hem weer uit te pakken! Dat doen we dus ook, maar als de tent open ligt zit de bril niet in het zakje! Tranen springen me in de ogen.., wat nu! We keren de hele tent binnenste buiten en in het verste gaatje van de binnentent zie ik de bril liggen. Ik pak hem op! Hij is vies, maar heeft de knieën van Manlief doorstaan! Wat een geluk! Ik poets hem bij de wc met de handzeep en hij ziet er weer blinkend uit! Sta je vroeg op en ben je met dit gezeur zo een half uur kwijt!
Maar wat ben ik blij met mijn bril! Ik denk wel dat het link is om op reis te gaan met maar een bril! Als het Manlief zou betreffen dan kunnen we naar huis! Hij kan niet zonder….
Met een hoog adrenaline gehalte stap ik dan om half acht op de fiets! Wat hebben we geklommen! Geen hele lange, maar elke keer super venijnige! Met ook nog een flinke bui op de hielen wordt het flink doortrekken! Uiteindelijk blijft het bij een paar spetters. Jammer, voor de natuur zou een fikse bui juist zo goed zijn.
Een keer denken we echt dat het toch gaat regenen! We stoppen noodgedwongen door de fikse wind waarmee de bui gepaard gaat! De takken vliegen ons om de oren! In een bushokje spelen we een paar potjes Duolingo Spaans!
Dan klaart het ook weer op! De laatste 10 km gaat in een lijn naar Tabor! Een verademing na al dat stijgen en dalen!
We konden geen camping vinden en hebben een hostel geboekt! Kostte niks, is ook niks! Maar dat is een dit geval niet helemaal waar! Het ziet er niet uit en het is erg gedateerd! We slapen op een slaapzaal met 3 Australische jongeren! Ze hebben hier nog familie! Zij slapen in de salon en wij in de achter kamer op een bed groter dan we thuis hebben! De jongeren hebben een persoonsbedden! Ik heb medelijden met hun! De twee jongens zijn flink aan de maat de de bedden hier zijn denk ik 1.80. Lang wel te verstaan! Niet de breedte!
Het is super schoon en alles is er! Fietsen staan in de bergruimte achter een hek met een slot! Er is een goede keuken met koelkast. We hebben een handdoek en een heerlijk schoon bed!
Er zijn aardappelen voor het gebruik van iedereen! We maken er een lekkere curry van met rijst! Echt anders dan anders! Geen pasta! We genieten van deze luxe! We gaan vroeg naar bed! Anders is het zo zonde dat we zo weinig gebruik hebben gemaakt van deze luxe! Eerlijk gezegd begin ik nu pas de 1050 klim meters te voelen! Het was me het dagje wel!
Reacties
Een reactie posten