Hoewel het rustig was op de camping vannacht en heel donker, was het heel druk met het geronk van schepen. Was me nog nooit zo opgevallen. Misschien doordat de wind anders stond. De vorige nacht, bij Düsseldorf gingen vliegentuigen de lucht in als een ballenschieter op de tennisbaan, met het bijbehorende kabaal.
Misschien dat de schepen dachten: laten we gauw ons vrachtje wegbrengen, voordat het niet meer kan. Het water is angstwekkend laag. We zijn drie weken op weg en drie weken heerlijk weer met af en toe te hete dagen. Geen drup regen. Morgenvroeg doen we maar weer tropenrooster. Het was vandaag wel heel warm. We hadden gedacht Winterswijk, maar we zijn in Eibergen beland. Winterswijk was dichterbij dan we dachten en daarom zijn we nog 20 km door gefietst. We hadden qua conditie best verder gekund, maar het was warm en hier was een plekje. Wel pal in de zon, maar met veel bomen aan de rand en nu zitten we op een picknickbank voor het huis in de schaduw. We betalen 3 euro meer dan gisteren en wat een verschil. Prachtige nieuwe douches, schitterende afwaskeuken, koelkast, kantine om bij regen te zitten en je telefoon op te laden. Picknickbanken en een flitsende WiFi. Zo goed hebben we thuis nog niet eens. Wat een luxe! Ik heb een pest hekel aan wassen als ik op reis ben. Dat klaaierige gedoe en dan was die niet lekker droog is. We hebben vanmiddag alles heerlijk gelucht en ik heb alles, wat ik nodig vond om te wassen, gewassen. Na een half uur was de was droog. Zonder centrifuge. Ik doe de was met een brok Marseille zeep. Worden je handen niet raar van en de was ruikt super fris.
Als een nachtje camping niet zo lekker gaat, dan heb je de volgende dag vaak weer geluk. Dat zie je vandaag maar weer. Wat een camping. Alleen de camping in Zevenhuizen is mooier, niet qua gebouwen, maar je kunt er zwemmen. Voor ons straks geen optie, want het is te ver van de familie.
We moeten maar eens zien waar we naar toe gaan. Een camping met zwembad is ook heerlijk met deze warmte, maar een camping met een koelkast ook. Ik ben er nog niet uit.
Nu we weer in Nederland fietsen hebben we elke keer gedoe over de route. Manlief heeft de route op zijn IPhone en ik kan dat niet zo goed. Ik zie het niet, want het is me te klein. Ik vind het gevaarlijk bij het fietsen en elke keer is mijn batterij op. We krijgen er bijna slaande ruzie om. Niet omdat ik de route wil bepalen, maar ik wel weten waar we zijn, hoe ver het nog is, hoe de verhouding van plaatsen tot elkaar liggen. We kwamen langs Aalten en ik heb bij de boekhandel een prachtig van een fietskaart gekocht. In boekvorm, van heel Nederland. Ik vond het wel een dure uitspatting. Heb thuis nog 2 losbladige systemen liggen. Maar van dit gedoe en gezeur, word ik niet goed en het schiet niet op. Toen we maar eenmaal de kaart hadden en de route bepaald ging het als een tierelier. Je hoeft dan niet steeds te kijken. Alleen maar de bordjes en de kaart te volgen. We volgen globaal de app van Manlief en ik kijk mee in het fietsknopensysteem. Dat loopt redelijk synchroon. Wat ben ik blij dat ik dit kaartenhoekje heb gekocht. Alles bij elkaar en het mooiste: campings staan er oook op. Met een nummer. Je gaat naar een we site, typt het nummer van de camping wat op de kaart staat in en je bent bij de website. Echt super ideaal! En hij past in de nieuwe stuur tas!
Door de warmte hadden we geen zin om warm te koken. We hebben een heerlijk ijsbergsalade gemaakt en couscous met appel, wortel prei, feta en granaatappelpitten. Smullen!! De couscous doe je in heet water, 5 minuten staan laten en klaar. Dan alle andere dingen erin. Gewoon super lekker.
Als uitspatting vandaag de granaatappelpitten. Elke dag kiezen we iets speciaals. We eten peren, pompoenen, pruimen, druiven, nectarines en elke handen vol bramen. Maar hoe Noorderlijker we komen hoe minder lekker. Hier nu in Eibergen zijn de bramen ook bijna nog niet rijp of verdroogd. Ik heb ook wel zin in meloenen, maar als die niet rijp zijn zit je er mee. Meenemen in de fietstas is een beetje lastig. Ik heb ook nog een kilo, min een keer eten eraf, rijst in mijn fietstas. Deze rijst moet je 50 minuten koken. Geen optie dus tijdens een fietsvakantie. . Had thuis prima gewerkt met de hooikist, maar is nu te lastig. En weggooien, “mooi niet” , zoals we bij het Repair Café zeggen. Met ons blikje gas doen we nu al 30 dagen. Vanmorgen was hij leeg.
Morgen weer vroeg weg en we denken dat we bij Vaase komen. We fietsen langs de Duitse grens Buurse, Glanerbrug Ootmarsum. Maar we zullen wel zien. Ga nu nog even genieten van deze heerlijke camping.
Klik hier voor het filmpje
Reacties
Een reactie posten