Soms heb je van die dagen, allemaal knulligheden en gedoe. Ben ik vanmorgen mijn fietstshirt verloren. We waren al te ver weg toen ik het ontdekte. Ik weet precies waar het fout is gegaan. We gingen eten en er was een bankje in de zon. Ik heb mijn shirt uitgedaan en op de fiets gelegd. Tja, als je dan weg fietst en je hebt het shirtje nergens onder gebonden, dan ben je hem kwijt. Wel balen, want hij was nog best goed. Vervolgens verlies ik de prei. Gewoon uit de tas. Niet goed dicht gedaan, want hij was wat vol. Natuurlijk zitten we weer ergens zonder winkel. Iets nieuws halen is niet im frage. Het is dus een karig menu vanavond. En we zitten ook al op een karige camping. Oké, we betalen dan ook niet de hoofdprijs. Nergens stroom! Zelfs Manlief die altijd stekkers weet te vinden, heeft niets ontdekt. Er is geen receptie. Althans we hebben hem niet kunnen vinden. Er liep op de camping een man die wees ons de plaats en we moesten hem contant betalen. We hopen maar dat dit goed komt. Bij anderen moet je je paspoort laten zien en campingkaart.
Op zich niet een hele rare camping, maar zo’n ouderwetse camping met vaste plaatsen. Maar ook veel lege plekken. Ik denk, wij denken, dat mensen die vroeger een caravan kochten met een jaarplaats, nu een camper kopen of een stacaravan. Wat overblijft zijn caravans die zichtbaar al een aantal jaren niet zijn gebruikt en caravans met een bepaald publiek, die zo als het lijkt niet echt middelen hebben voor iets anders. Aan de andere kant, kinderen genieten. Er is een caravan met een groot zwembadje en alle kinderen van de camping zitten in dit badje. Ze hebben plezier en er is weinig geschreeuw of bozig gedoe. Fijn toch dat mensen zich zo vermaken. Sommige caravans staan in juweeltjes van tuinen met gekleurde lampjes, kabouters en vlinders van de Action. Andere plekken staan vol met kapot speelgoed, kniehoog onkruid en kapotte tuinstoelen. Wij passen er met onze zooi goed bij.
Als we op de camping komen is het heet. We krijgen een plek volop in de zon. Als we alleen al bezig zijn de spullen uit te pakken, lig ik al flauw van de warmte. De plek er tegenover heeft een heg. We kruipen bijna onder de heg, want het is heerlijk koel. Een muggenbult meer of minder maakt ook niet meer uit. Ik moet denken aan een boekje dat ik met kerst ooit kreeg op de zondagsschool “ Een gat in de heg”, ik denk zelfs van Anne de Vries of van W.G. van der Hulst. Deze heg heeft geen gat en er komt geen zonnestraal tussen door. Nadat we bijgekomen zijn van de reis en Manlief weer de eeuwig reddingswerker speelt, er zijn weer mensen die niet in hun schoolaccount kunnen, ga ik douchen. De volgende teleurstelling dient zich aan. Douchen moet met een 50 cent stuk. Die hebben we niet en geen receptie.... Gelukkig is het erg warm en daarom is een koude douche heerlijk. Terug van de douche halen we ons kooktoestel te voorschijn. Vandaag gaat het dus echt gebeuren en moet er stevig worden gekookt. Voor warm water, voor de pasta (anders doen we dit met de waterkoker) , voor de ingrediënten voor de sobere maaltijd, voor de thee en de afwas.
We zijn de enige fietsers vandaag. Dat is ook wel eens lekker. Geen afleiding met allerlei fietsverhalen en anekdotes van fietsgekken. Gewoon een lekkere avond langs de bijna lege Rhein. Het begint echt een probleem te worden en de komende dagen is het weer nog steeds goed. Wat dat moet worden?
Ik heb voor Kleinkind een kaartje gekocht. We maken er met veel lol een filmpje van. Er staat een koe met een kalfje op en daarom mag het liedje van de koe en kalfje niet ontbreken. We delen het filmpje al vast met Kleinkind. Het lijkt er op dat hij snapt dat wij het zijn als we filmpje sturen.
Na het eten en het opruimen van de giga zooi, maken we een ommetje. We zoeken de Rhein op en voor ons gevoel staan we er bijna midden in. Het is hier een caravanlint, zoveel campings zijn hier. Maar alleen deze camping mag “ durchgangs luiten entphangen”.
De kosten voor een jaarplaats: €380,00. Geen geld toch? Je hebt ook niks. Maar alles je behoefte hebt aan niks is dat natuurlijk prima. Morgen gaan we via Rees naar Winterswijk. Het Fietserpad tot Midden Drenthe.
Hier de link van de film
Reacties
Een reactie posten