Dag 5 Van Huy naar Givet 85 km

Weer een heavy dag! Lange route en warm..... ik heb tijden met een sjaal als een slab om geknoopt en mijn armen er onder gefietst. Ik heb mijn armen niet, nog niet verbrand en wil dat graag voorkomen. Anders moet ik met een shirt met lange mouwen fietsen en dat in deze hitte. Morgen wordt het nog warmer. We overwegen een tropenrooster. Hebben we vaker gedaan. Dan staan we om 5 uur op en rijden we om 5.30 uur. Morgen wordt het weer een lange dag. Ik denk weer 85 km. Maar we kunnen eerder stoppen. Rond 50 km.

Ik heb heerlijk geslapen vannacht. Het bed was uitstekend. Gisteravond hadden we nog een hele poos buiten gezeten. Het was best fris en helemaal verkleumd belandde ik in bed,

Het ontbijt was super! Koffie, een ei, yoghurt, croissant en brood! Wat wil een mens nog meer!

De route was prachtig vandaag. Bij tijd en wijle net een landschap van zo’n spoorbaantje. Alleen een beetje spannend af en toe. Je fietst zo dicht langs het kanaal of de rivier, dat je goed uit moet kijken. Een slinger aan het stuur en je ligt er in. Soms fietsen we langs tuinen met een pad van van hoog naar laag naar de rivier. Als het hek open staat kun je zo pardoes de rivier in rijden. Met kinderen moet je ogen voor en achter hebben. Loopt een moeder met een kinderwagen en naast haar een peuter met een loopfiets en luisteren ho maar. Ik krijg hartkloppingen als ik het zie.

Het was even zoeken naar de camping en we hadden geen keus. De volgende staat kilometers verder op.

Uiteindelijke hebben we een fantastische plek. Ik denk het enige stukje gras, of wat er voor door mag gaan. Onder een rode plataan of esdoorn. Gezien de stam denk ik een esdoorn. De rest van de mensen staan op wit grijze kiezels. Heel warm en weinig bomen. Wij staan hier heerlijk onder de boom en de zon draait gunstig mee. De was hangt heerlijk in de zon te wapperen in de lichte bries en de zonneoplader doet het als een tierelier. Manlief heeft zijn fiets gemaakt, nadat hij eerst zijn tas schoon had gemaakt van een, gelukkig maar licht, lekkende fles afwasmiddel. Een opa in blote bast, ik mag hopen dat het de opa is gezien zijn ogenschijnlijke leeftijd, fietst hier in de brandende zon het 100ste rondje met een net fietsend kleinkind. Het maakt een flink kabaal, maar komt nog niet uit boven een boaster met disco muziek. Ik denk dat menigeen met geld toe hier nog niet op deze camping wil staan. Maar op een fietsvakantie met niet zoveel keus in campings ben je blij met elke plek. En eerlijk gezegd, het is de mooiste plek van de camping en met picknicktafel en warme douche. Maar geen stekkers en geen wc papier. Nu is wc papier niet zo erg, maar geen stekkers! Bijna een ramp als je zo als wij leven van de waterkoker en de telefoons. En dat voor de prijs van €5,64. Wat een tegenstelling met de prachtige kamer van gisteren. Opa fietst hier inmiddels voor de 200ste keer met kleinkind, dat niet van opgeven weet.

Ik was het gisteren vergeten te schrijven, maar fietsen en zeker fietsen met zijn tweeën is hier niet zonder risico. De route was gisteren vreselijk en de weg navenant ook. Steeds moeten we elkaar waarschuwen voor de kuilen. Daar vraagt dus om ongelukken en ik ben tegen Manlief opgeknald. Hij bleef gelukkig zitten, maar zijn achterspatbord is aan diggelen. Nu zijn deze inmiddels wel 20 jaar oud. De mijne heeft het al begeven en van Manlief is het voorspatbord ook al vernieuwd. Hij heeft nu het laatste stukje afgebroken en het kleine eindding er weer op gezet. Als het dan gaat regenen heb je niet al je spullen vies. Altijd even praktisch mijn Manlief. Het restant van het spatbord boven het wiel heeft hij met tayribs vastgezet. Het maakt nu geen lawaai meer. Ik prijs hem in alle toonaarden. Ik ben immers de dader van dit onheil! Hij heeft ook al mijn kilometerteller weer gemaakt. Hij had nog een nieuwe batterij in zijn werktasje. Wie denkt er nou aan om zo iets mee te nemen? Ik ben er erg blij mee, want ik ben dol op cijfers. Ik vind het een ergernis als mijn kilometer teller het niet doet of mijn fitbit. Inmiddels is mijn hartslag in rust weer 45 en met hartsvariabiliteit rond de 55. Super goede stand. Rond de kerst was het tussen 15 en 20. Een prima stand.

Omdat we gisteren brood hebben gegeten, eten we vandaag de wraps met avocado en tonijn. Makkelijk, je hoeft alleen wat te schillen en te snijden en niet te koken. Scheelt weer gezoek in de tassen. We worden steeds makkelijker. Uiteraard willen we gezond eten, maar merken dat dit ook prima zonder koken kan. Je verlegt steeds meer je grenzen. We maken wel eens een bietenpokebowl van bieten, bonen, humes en pinda’s. Heel lekker en hoeft ook niet gekookte te worden. We hebben nu ook couscous mee en daar hoeft alleen maar heet water bij. Samen met een paprika, blikje erwten, uitje en appel of peer, wat noten, ook een prima maal. Manlief gaat in september 2 weken fietsen in Frankrijk. We hebben nu de spullen verdeeld, maar dan moet hij alleen alles meenemen. Dat wordt nog wel een puzzel. Als je dan gerechten kunt maken zonder te koken, dan hoeft het kooktoestel niet mee. Grappig, kleinkind fietst nu alleen. Het 300ste rondje, volgens mij.

Morgen wordt het eten nog wel een dingetje. Als we heel vroeg gaan fietsen, dan zijn de winkels niet open. We hebben alleen nog wat camembert en een handje pinda’s. We weten nog niet of we een winkel tegen komen. De grote plaatsen hebben we gehad en de volgende grote plaats is dus 80 km verder op. In het route boekje staan alleen overnachtingsadressen en geen winkels. Wel de opmerking, dat je wat voorraad moet hebben voor onderweg. En dat hebben we nu net niet. Door de warmte kun je ook niet van alles zomaar mee slepen. De gesmolten camembert is al een ding. Niet dat het gesmolten is, maar de geur vraagt ook enige verdraagzaamheid.

De video van de dag. https://youtu.be/y2W72AoNhpU