Het lijkt wel een oudedags vakantie. Weer een dagetappe van maar 70 km en zonder klimmen. We fietsen langs de Maas(waar zou je anders fietsen als je de Maasroute doet.) over de linker oever. Veel dijken met fietspaden, maar ook met veel fietsers. Vorig jaar hebben we de rechteroever gedaan. We komen tot de conclusie dat we dingen herkennen, maar als je van een andere kant komt het toch anders lijkt.
We zijn, afgezien van de wielrenners, de uitzondering zonder elektriciteit. Het wordt gewoon gevaarlijk. Mensen scheuren om en langs je heen. Mopperen als je wat traag bent in de bocht en halen je rechts(!!!) in. Het gaat soms op een haar na goed.
We staan hier op een veldje voor fietskampeerders. Heel grappig om te zien dat je fietskampeerders in allerlei soorten en maten hebt. Sommige bloedserieus. Elke tas en elke onderdeel wordt gepoetst. Soms is het een dikke zooi. Sommige komen aan en zijn nog niet van het zadel of de tent wordt al van de fiets gerukt en opgezet. Alle tassen komen eraf. Anderen rennen naar de beschikbare picknicktafel en confiskeren deze. Gaan vervolgens ergens een biertje drinken en laten uren hun spullen op de tafel staan, zodat een ander er ook niet bij kan. Bijzonder! En waar passen wij in deze categorie? Wij zijn van eerst eten en even rondkijken. Dan een fikse chaos van spullen her en der. Tegen de tijd dat we gedoucht hebben en eten gekookt is alles keurig. En het belangrijkste, we delen de picknicktafel. En tassen? Die blijven op de fiets.
Ik begin nog niet klaar met dit stukje of een man, die zou kunnen duiden la wonderlijk kont het veldje op. Lange witte sokken tot op zijn magere kuiten, een veel te wijde fietsbroek, een overhemd met lange mouwen eens wit geweest, een tent, zoals kinderen een tent tekenen, van dikke katoen en verweerde fietstassen die de tand destijds amper aan kunnen weerstaan. En de kapper...verdient denk ik niets aan hem. Een dikke bos grijs haar, bot afknipt in hakken in een soort bobline. Mopperend op ons vriendelijke hallo, over de veel te kleine plek en alle drukte. Tja, dat kan ook. Maar komt zo iemand vandaan. Kan wel naar Zuid Afrika zijn gefietst. Maar een gesprek is lastig, want de man negeert elke vraag of opmerking. Is alleen wat bozig bezig.
In het avondzonnetje aan het veldje bij de oever maak ik het blog af. Ik zat eerst op het café terras, maar daar brandde ik nog weg. Nu zitten we in onze nieuwe stoeltjes op het speelveldje. Hier is het lekker. Ik had graag willen zwemmen, maar de dikke groene algpartij waar ik doorheen moest, was me te gortig. Jammer, ik houd zo van zwemmen. Morgen nieuwe ronde met nieuwe kansen. Het is heel droog en het water staat erg laag. Vorig jaar waren we ook op deze camping, toen op de terugreis. Hij was na de overstromingen net een dag open. Van de overstromingen is nu niets meer te zien.
Het was qua weer een heerlijk fietsdag. Wind in de rug en een lekker zonnetje. De hete temperaturen die belooft zijn, schuiven steeds een dag op. Vorige jaar al net zo, maar toen ging het om beter weer en dat werd het steeds maar niet. Nu heerlijk weer en koude nachten. Vannacht geslapen in mijn slaapzak. Morgen gaan we naar Luike, Liege zo als het hier staat aangegeven. En dan naar Huy of Hoei. Ongeveer een kleine 70 km. Prima! Heb vanmiddag ook nog weer een hazenslaapje gedaan. Ben nog steeds afgedraaid. Maar gelukkig geen last meer van mijn knie en ook niet van mijn ribbenkast. Ik ben in mei gevallen met de fiets en vervolgens knakte twee weken terug mijn onderste rechterrib terwijl ik op een stoel met een houten leuning rekkend over de houten leuning iets van de grond wilde pakken. Ik hoorde het knakken. Met name slapen en zwemmen waren pijnlijk. Alles gaat echt beter. We worden ouder, zullen we daardoor zo kwakkelen met knieën en heupen. Het zit niet in mijn knie maar eronder. Een vorm van overbelasting denk ik.. Voorlopig ga ik toch niet hardlopen. Volgens mij is dat de boosdoener.
We hebben morgen een kamer geboekt in Hoei. Een camping was meer dan 100 km. En we wisten het niet of deze nu wel of niet open was. Daarom een kamer. Altijd weer leuk om te zien waar je dan weer beland. Het is bij een particulier host. We zullen zien. De dagen erna is er steeds om de 80 km een camping. Ik schat dat we over 6/7 dagen bij Langres zijn. Daar is de bron van de Maas.
Heb ik nog niets verteld over het mooie dorpje Thorn. Maar ik beleef zoveel dat ik echt moet kiezen!! Dit is het dus voor vandaag!
De link van de film
Reacties
Een reactie posten