Op het terras van camping Rodenkirchen schrijf ik dit blog. We hebben 100 km gefietst en trakteren ons zelf op een etentje. Nog niet een onverdeeld succes tot nu toe. Aan een loket geef je je bestelling op. Ik had zo’n zin in schnitzel, maar dat staat niet op de kaart. Dan maar spare ribs. Lus ik ook wel hoor, maar ik vond het zo toepasselijk in Duitsland om schnitzel te eten. Vervolgens krijg je een ding mee en dat moet iets gaan doen als het klaar is. Het is ons niet duidelijk wat. Of en toe licht het rood op. Maar dan is er toch een taal barrière, we wachten het af. Ze hebben het over “vibreren”. Zouden ze dan trillen bedoelen? Of ons heen joelen alle Duitsers. Er is een voetbalwedstrijd aan de gang en iedereen kijkt gezamenlijk. Dam maakt het ding wat ik meekrijg een hels kabaal. Het is is klaar! Heerlijk is het. We doen ons echt even te goed. Als toetje haal ik bij de campingwinkel een waterijsje. Tegen de dorst. Wel jammer dat er zoveel wordt gerookt. Er is een stel met een baby van een paar weken. De vader rookt met het kind op de arm. Ik begrijp daar niets van. Zelfs een baby meenemen naar een terras is hier aan een ding.
De nacht was heftig. Het is was drukkend warm. Ik heb tot 4 uur alleen in mijn nachthemd geslapen. Toen pas heb ik de slaapzak gepakt. Op het tentenveldje stonden ook veel jongelui. Onze Belgische buurmeisjes hoorden ik om 2.30 uur thuis komen, de jongens een paar tenten verderop een uur later. Van de meisjes begrijp ik het niet goed. Hoe weet je nou waar je uit kunt gaan in een vreemde stad? De groep met 7 jongens zullen met elkaar ergens in een bar gehangen hebben. Nou ja, kunnen meisjes natuurlijk ook doen.
Een gebroken nachtje dus. Maar ik was om de standaard tijd 6.30 uur wakker en iets later dan gepland zaten we op de fiets. Het was bewolkt en ik moet eerlijk zeggen, het was gewoon lekker. Tot een uur of 12 bleef het bewolkt. Ik heb 10 minuten in de regenjas gefietst. We moesten vandaag 100 km. Er waren wel campings, maar de verste waren of 50 of 100. Dus we zijn gegaan voor 100. Als je dan op tijd weg bent heb je rond de middag de 50 ook al aan getikt. Wat was het druk vandaag. Veel vakantiefietsers, ook mensen van hotel naar hotel, maar ook gewoon veel fietsers. Sommige willen perse 2 aan 2 fietsen. Dat is gewoon op zo’n dag als vandaag niet te doen. Een tegenligger deelde een forse klap uit tegen een man die naast zijn vrouw fietste. Voorzien met enige scheldwoorden! Dit gaat te ver. Maar als je zoals wij van links komen langs de rivier en er is geen hek, en dat is soms km lang zo, dan lig je bij uitwijken zo in de Rhein. Nou ja op de stenen van de Rhein. Het water staat zo laag, dat passeren boor schepen best een ding is. Je ziet vrachtboten met 6 containers naast elkaar. Vrij breed en dan komt ook nog een boot je tegemoet. Of plezierjachtjes die stoïcijns door varen en gaan bijna niet aan de kant als een vrachtboot achterop komt. Remmen is geen optie voor deze boten. Voor onze ogen zagen we het bijna fout gaan.
In de morgen hadden we een paar druppen regen en ze voorspelden voor de middag ook regen. We hebben alleen maar zonneschijn gehad. Ik had me niet ingesmeerd. Het ging op het randje goed, door dat er veel bomen waren. De route was goed te doen, maar het was warm, er waren veel slechte stukken weg en er was veel fietsverkeer. Vooral veel elektrische fietsen. Die gaan snel en halen je links en rechts in. Dat maakt dat je de hele tijd moet opletten.
Ik heb van deze route een boekje. Ik vind dat heerlijk. Voegt voor mij echt iets toe. Je zie de route en kan zien hoever we zijn en hoever we nog moeten. We gaan morgen tot Langst Kierst. Dat is weer 100 km. Dan naar Xanten. Dan steken we over naar Nederland en gaan het Pieterpad fietsen. We hebben nog wat dagen over en fietsen gelijk door naar het Noorden.
Op de camping treffen wij een fietser die ook op de camping in Koblenz stond. Een van zijn tentstokken is geknapt. Manlief had nog een buisje die je over een breuk van de stok kunt schuiven. Dat lukte en nu kan zonder problemen zijn doek er over. Wat zijn we zonder Manlief? Heeft alles op voorraad voor iedereen mee.
Op de camping staan we weer tent aan tent. Maar ik kan nu de neus van de buurman vanuit de tent niet meer dichtknijpen. Er is meer ruimte. Er is een heerlijk fris windje. Fijn, want de zon is, als hij schijnt, wel erg warm. Weer zitten we in ons hemd voor de tent. Wat een vakantie!
Hier de link voor de film
Reacties
Een reactie posten