Al weer 16 dagen onderweg. Waar blijft de tijd? We zitten nu echt op een camping aan de Moezelradweg. We zijn nu 43 km op deze route en in totaal nu 1250 km. Het was vandaag prachtig. De overgang tussen Frankrijk, Luxemburg, Duitsland was wat armoedig. Hele stroken aan de Moezel zijn privat bezit. Er staat wel een caravan op of iets wat er op lijkt, maar het is geen camping. Een aantal stukken grond staat niets op alleen maar tafels met stoelen. Voor een zondagsfeestje of zo. Het geeft wel een rommelige indruk, want lang niet alles wordt onderhouden. Gaandeweg richting Trier, wordt het beter. Bergen met alleen maar veldjes en velden met druivenranken. Allemaal even groen. We zagen een keer dat een veld beregend werd. Misschien dat de druiven ook goed tegen de warmte kunnen. Er worden hier volgens Manlief zoete wijnen gemaakt. Ik snap dat wel, de bramen zijn hier ook heel zoet en verrukkelijk. Het zal een combinatie zijn van grondsoort, vocht en warmte? Ik heb nog nooit zulke zoete bramen geproefd. Mijn schoonouders hebben ook bramen, maar die zijn zuurder. Maar ook lekker! Ik kan hier de hele dag wel eten van deze lekkernij. Vanavond eten we zelfs pasta met bramen en blauwe schimmelkaas. Heerlijk! Thuis zou ik er walnoten bij doen, maar je kunt niet alles hebben, niet waar. Als je ziet wat we nu al voor bende habben als we koken....
Soms fietsen we niet direct langs de Moezel, maar gaat het fietspad wat hoger de berg op. Degene die schreef dat de Moezelradweg een makkie was, reed zeker elektrisch. Want wat een kuitenbijters! Steeds omhoog voor een brug of een dorp in. Deze liggen allemaal hoog. Dus al met al wel heavy.
We komen langs Trier en besluiten er niet langs te gaan, maar er doorheen. Dat betekent toch even flink klimmen. Ik wil toch wel graag een kaart. Ieder keer mijn telefoon in en uit de stuur tas, daar ben ik niet handig in. Bovendien kan ik de route niet goed lezen op mijn telefoon. Wel als ik rustig zit en deze vergroot, maar niet rijdend. Een kaart is er eigenlijk niet.Wel een fietsboekje, maar we hebben net een app gekocht van deze route. Uiteindelijk is de route vanaf Trier maar 200 km en dat is dan voor nog een kaart de moeite ook niet waard. Verder keek ik nog naar een andere thuisroute via Koblenz. We gaan nu via de Rhein en hebben dit al eens gefietst. Je moet een heel stuk door het Ruhrgebied en dat is niet het mooiste stuk. Mensen die we spreken hebben het over een route bij bij Koln naar Achen gaat. Rurh en de Kyle en dan een stukje Vennbahn. Manlief heeft wel een kaart, maar deze geeft geen campings en winkels aan. Deze zijn hier erg dun gezaaid. Dat durven we dan niet goed aan zonder boekje. We stellen het besluit nog even uit, want misschien vinden we nog wel boekje. Anders is de Reinh ook prima.
Trier is een prachtige stad. Ik ken alleen de snelweg langs Trier als we naar de herberg gaan. Meer mensen vinden Trier een prachtige stad. We zijn heel veel groepen die een rondleiding hebben. Niet 2 of 3, maar 10 tallen.... via de andere kant van de berg verlaten we Trier, langs een oud industrie gebied. Dan zie je ook weer een andere kant. Met ouder arbeidershuizen, die er niet uitzien. Mensen verzamelen van alles in hun tuin. Alles oogt even treurig en verdrietig...
Hier onderweg kun je te kust en te keur ergens iets eten of drinken. Dat is echt anders dan in Frankrijk. Maar we zijn zo gewend aan onze thermoskan en ons yoghurtje, dat we het ook niet meer missen. We nemen nooit iets bij de koffie en van de bubbels van de Spa rood slaap ik heel slecht. Ik wist dat niet, maar Zuslief zei het tegen me en sindsdien drink ik niet meer Spa rood en het helpt echt. Inwezen is de toevoeging van koolzuur ook een vorm van bewerkt voedsel.
Ons experiment om zo weinig mogelijk te koken levert interessante gerechten op. Vandaag heb ik de pasta in kokend water gedaan en in de zon gezet. We hebben hem 30 minuten laten staan. De pasta was toen echt goed gaar. Je kunt er dan van alles door heen doen en dan heb je toch een prima maal. Dan hoeft dus echt de gasbrander niet mee. We hebben vandaag heerlijk pasta met bramen gegeten met een salade van ijsbergsla, tomaat, wortel, komkommer en ei. Ik mocht hier geen bramen door doen van Manlief. Hij had echt genoeg bramen gehad vandaag! Van een collega kreeg in een artikel over koken in de zon. Interessant. Ik kook met de hooikist en kom daar ook een heel eind mee in de winter. Nieuwe experimenten poppen op. We hebben het er onderweg over dat een paar jaar geleden een kind van een ouder die RAW at, uit de ouderlijke macht is gezet. Ik ga hier inmiddels toch wat anders naar kijken. Zijn eigenlijk de andere kinderen wel gezond? Onze kinderen worden extreem lang, menstrueren eerder en veel blijven dat ook tot op latere leeftijd doen. Is dat wel normaal? Met alle gevolgen van dien. En veel kinderen hebben tegenwoordig ontwikkelingsproblemen. Wie zegt dat door ons bewerkte voedsel en de grote hoeveelheden vlees( tot in de jaren vijftig in de vorige eeuw aten gemiddelde mensen echt niet elk vlees) kinderen wel echt gezond zijn? En wat zijn de effecten van de moderne manier van voedselbereiding op lange termijn. Interessant... alleen puur eten hebben generaties mensen lang gedaan.
Het dorpje waar we belanden is een echt wijndorp zoals je deze op plaatjes ziet. Prachtige huizen met bloemen en met allerlei verwijzingen naar de wijnbouw. De camping is heel basic. Hij heeft 4 sterren, maar waar deze sterren voor staan? Er is geen zwembad en eigenlijk is er ook geen voorziening voor fietsers. Maar tegenover ons is een prachtig gekleurde oude camper. Erg hangen Boeddha vlaggetjes en prachtige kleuren slingers. Echt zo grappig. Onze buren van gisteren, waren een stuk ouder dan ons, maar ook op de fiets. Elektrisch dat wel, maar geen lichtgewicht spullen. Zelfs 4 plastic bakken met voorraad eten. Cup a sup en weet ik al niet meer. Uncle Benrijst met een pasta. Dikke tefal koekenpan! Maar ze doen het maar. En ‘s avonds een jong stel uit Deventer op mountainbikes met een petroleumbrander. Hij fikte zo, dat ik eigenlijk niet durfde te gaan slapen. Het is hier zo droog en het veldje staat zo in de fik! Alles licht gewicht en bijna niks mee. Maar wel verkeerd gereden en zuchtend van de 90 km die wel zwaar waren. Leuk hoor die verschillen.
Waar we morgen naar toe gaan? Geen idee, moet ik nog uitzoeken ket de nieuwe app.
Inmiddels zitten we voor de zoveelste dag in ons hemdje voor de tent, op de nieuwe stoeltjes, te genieten van de avond. Een van de campinggasten trakteert ons op gitaarmuziek. Wat wil een mens nog meer?
Klik hier voor de link van het filmpje
Reacties
Een reactie posten