De afstand is niet zover en dat voelt als vakantie. 70 KM is een eitje als het vlak is. Maar met een windje tegen en bij elke brug en sluis klimmen toch wel vermoeiend. Er zijn hier campings plenty, dus we hadden nog 10 km erbij kunnen doen. Maar we vonden het welletjes. Bovendien hadden we boodschappen gedaan en de fietsen waren afgeladen. Als je veel groente en fruit eet, zoals wij, dan zit je zo dagelijkse op 5 kilo voedsel. Ik zal je vertellen, dat dat geen opgave is omdat op te krijgen. Je bent er zo weer door heen, met deze fietsactiviteiten.
De route tot Metz nu verder zonder kaart maar wel met een app.
Alle telefoons!
De andere Yvonne
Ik word met een schok wakker, de stoeltjes zitten zo lekker dat ik erin kan slapen. Manlief vraagt bozig waar de plaats is voor de handwas. Of ik dat weet? Ik heb gewoon gewassen bij de wasbakken bij de douches. De 6 onderbroeken en mijn handdoek wapperen al een uur in de wind.
We staan op een plaats nu aan de Duitse Moezel, net voorbij Schengen en nog voor Trier. Nu zie je dat meer fietsers onderweg zijn. Het veldje waar wij als eerste stonden, staat nu vol met zeker 8 tentjes. Maar er is nog genoeg ruimte. Grappig is de grote stoelendans op de stroom. Wij waren als eerste, dus hadden binnen no time de 7 stopcontacten in gebruik. Nu er meer mensen zijn zie je de afhankelijkheid van de stroom. Wij hebben samen wel 7 dingen. Alleen wij hebben al 3 telefoons. De wereld verandert snel. 10 Jaar geleden ging ik op Camino met alleen een Nokia en SMSte ik daarmee. Foto’s verstuurde ik vanaf mijn fototoestel met een computer in een internetcafé. Nu maak je films met de mobiel, kijk je tv, podcast, het is je boek....
Geen wonder dat een eenvoudige campingsplaats voor tenten niets meer is zonder stopcontacten. We zijn er compleet van afhankelijk. Ik schrijf in dit blog over blaren en nu kreeg ik via Google reclame over Compeed blarenpleisters.
Niemand wil moeilijk doen, maar wel graag zijn telefoon en fietsaccu vol. Onze spullen zijn redelijker wijs “ vol” en grootmoedig delen wij de stopcontacten met de nieuw aangekomene. Ook bijzonder om te observeren wat iedereen doet. Sommige komen aan en zitten a la minuut de tent op. Anderen liggen voor pampus. Een groep jongens van rond de 20, zetten de tent op en liggen dan languit voor hun tent te lezen met een e reader. Dit is de eerste keer dat we zoveel fietsers tegelijk treffen. Mensen op weg naar Rome, mensen richting de Vennbahn naar huis of via de Vennbahn naar hier.
De fietstocht was mooi en afwisselend. Langs industrie, cement en kolen, langs natuurgebieden, dorpjes en wat al niet meer. Soms fietsen we langs een Moezel kanaal, dan langs de rivier.
We zagen vandaag een ree. Vorige week zagen we 2 vosjes. Dat maakt dat de bramen, die nu echt rijp zijn, en laag hangen door mij worden vermeden. Ik heb eens zo’n preek van iemand gehad over hondsdolheid, veroorzaakt door vossen die op bramen piesen, dat ik het uit mijn hoofd haal om deze nog te plukken. We hebben vanmorgen bramen in de yoghurt gehad en tussen de middag hebben we bramen door de couscous gedaan. Heerlijk!
We zitten wel heel pal naast de inmiddels internettende medecampinggasten van het veldje. De stopcontacten zitten onder een afdak met een tafel, normaal gaan mensen nooit dichtbij elkaar zitten, maar nu wel. Onze tent, ja ik weet ook niet hoe we dat bedacht hebben, staat pal naast de tafel. Makkelijk dachten we, met koken. Maar er is nu geen plaats meer om te koken.
Als we beginnen met koken zie ik iemand bij de tafel. Ik kijk nog een goed en denk dat het Yvonne is, een van mijn Herbergmaatjes. De vrouw kijkt verschrikt. In het Duits vraagt ze of ze iets verkeerd doet. Ik vertel haar dat ze sprekend lijkt op iemand die ik ken en Yvonne heet. Laat deze nou ook Yvonne heten. Zelfs in doen en laten lijkt ze op Yvonne. Ik heb een foto gemaakt, dan kan ze het zien.
We koken, we eten, wassen af. Bellen naar een jarige tante, schrijven een blog. Dan gaan we nog even de stad aan de overkant in. Het is allemaal wat vergane glorie. Maar mensen eten en drinken er in de restaurantjes alsof er geen inflatie is.
De dag is zo om. Zo gek! Of je nu vroeg op de camping komt of laat, of je wassen moet of niet. Maar dat maakt niet uit, toch? Het is vakantie!
Klik hier voor de film
De route tot Metz nu verder zonder kaart maar wel met een app.
Alle telefoons!
De andere Yvonne
Reacties
Een reactie posten