Pas om 20.15 uur kom ik toe aan het schrijven van het blog. Het was me het dagje wel. Dat is het bijna altijd op een fietsvakantie, maar de ene keer is het nog erger dan de andere keer. We zitten op een heerlijke camping. Alles wat een vakantiefietser nodig heeft is. Behalve dan WiFi. Maar je kunt niet alles hebben. Prachtig nieuw en schoon toilet gebouw. Heet water voor de douche en het afwassen. Lockers met stopcontacten. Niet onbelangrijk, bomen! Als je op de camping staat mag je gratis naar het gemeentelijke overdekte bad tegen over de camping. Ik maak er graag gebruik van, al werkt mijn lijf niet zo goed mee. 92 Km fietsen in de warmte met flinke klimmetjes en dan nog denken dat je even 50 baantjes kan trekken in 35 minuten. Dat ging dus niet zo goed mee, maar het water was heerlijk voor je spieren. Het is zo prachtig om in een ander land in een binnen zwembad te zwemmen. Hebben we in Nantes ook al een keer gedaan. Er waren daar toen vreselijke strenge badmeesters. Je moest door zwemmen en je mocht alleen in een bepaalde rij als je het tempo kon bijhouden. Aan de kant hangen was verboden. Nu ben ik het daar wel mee eens. Niets is zo ergerlijk als je baantjes zwemt en dan niet de muur kunt aantikken, omdat daar mensen hangen te kletsen.
Hier verbaas ik me over de vorm van zwemmen. Voornamelijk vrouwen hebben een zwemplankje en oefenen alleen de beenslag. Ik begrijp niet goed waarom. Misschien kunnen ze niet zwemmen, maar ze dragen wel zwembrillen. Hoewel ze niet met hun hoofd in het water liggen. Interessant.
Het lijkt tegenwoordig wel of je geen vakantie meer mag hebben. Manlief heeft zeker 5 a 6 mensen per dag die niet kunnen inloggen. Of de vraag of hij iets aan de website wil veranderen. Nu kan hij veel op zijn mobiel, maar de website is nog wel een ding. Hij probeert het zo nog op de IPad. Ik merk dat iedereen er gewoon vanuit gaat dat je doorgaat in de vakantie. Nu is het met internet ook gemakkelijk, maar ergens moet er toch ook een moment zijn dat je niets hoeft. Even helemaal los kunt zijn. Manlief eigen data is inmiddels op, maar ook van zijn werk. Bijkopen is duur. Vandaag heeft hij er maar achteraan gebeld, want zijn werkmobiel deed het gewoon niet meer. Blijk er toch ergens aan de “achterkant” een vinkje niet aan te staan. Maar wat een gedoe. Steeds bellen en steeds stoppen en overleggen.Terwijl wij een fikse dag te gaan hadden! 90 km is in Nederland al veel, maar hier tussen de heuvels en in de zomerhitte en een behoorlijke inspanning.
We zitten hier aan een overdekte picknicktafel. De regen is van wat miezer, nu overgegaan naar dikke druppen. Het zware wolken blijven wat hangen. Het waait niet over en het is drukkend. Het weerbericht geeft vannacht ook onweer aan. We zullen het zien. Onze tent heeft zijn beste tijd gehad. Het wordt wel een beetje spannend. Maar ik zit nog in mijn zonnejurk, die ook zijn beste tijd heeft gehad. Maar het is gewoon een lekker jurkje van katoen en draagt gewoon heerlijk.
Vanmorgen zaten we om 6.45 uur op de fiets. Ik had eerst nog even genoten van de jonge zwaluwtjes in het toilet gebouw. Hun koppies staken net boven het netjes uit. Ik denk dat het zwaluwen zijn, maar hun nest oogt eigenlijk niet zo. Maar het is wel een prachtig gezicht. Het nest zit aan de binnenkant tegen een balk in het toiletgebouw. Geweldig.
Het eerste stuk was gelijk al vreselijk klimmen. Maar we werden beloond door een prachtig uitzicht. We fietsten op een bepaalde hoogte tussen en kilometers lang hadden we een prachtig uitzicht over de velden. Daarna hadden we een stukje fietspad langs een kanaal. Maar vanaf toen veel gereden op gewone wegen met vrachtauto’s als gekken rijdend langs ons heen.
We kwamen ook langs de geboorteplaats en huis van Jeanne d’Arc. Leuk om even te zien. We bezochten ook de kerk, maar daar was maar een plaatje van 15 bij 15 cm van haar te zien. Ze is door de Kerk op de brandstapel beland, geen wonder dat er in de kerk ook niets te vinden is.
Maar al met al, waren we rond 15 uur op de camping. Helemaal verhit. Eerst maar eens lekker gedoucht. Vervolgens rustig gegeten en toen boodschappen doen. We willen morgen vroeg weg. Het wordt vast weer heet. Daarom gaan we weer vroeg op pad. Uit ervaring weten we dat het handig is ook niet langs een winkel te moeten. Dus we slaan weer. Daarna lekker gezwommen en toen gekookt. In de tent, uit de tent. Druppen, regen. Met onze stoeltjes passen we precies in het voorstuk. Ideaal. En koken, nou ja, even heet water over de couscous en vervolgens paprika, erwten en zo er doorheen. Heerlijk. We proberen te oefenen dat Manlief straks voor zijn vakantie ideeën heeft om gezond te eten, zonder te koken.
Een salade met linzen is ook altijd goed bedenk ik me nu. Veel eiwitten en ook daar kan van alles doorheen.
Als het goed is bereiken we morgen dan de bronnen van de Maas. Daar moet je even “badderen” volgens de buurman, die weer naast ons staat.. Nu weet ik eerlijk gezegd niet of dit echt zo is of een grapje.
Als we bij de bron zijn hebben we 850 km gefietst. Het boekje is wel een gedoe. De Esterbauer heeft bv de route ook. Dan is Hoek van Holland de start en staat de teller op nul. En dan bij bij Langres 1000 km. Je ziet dan per plaats hoever je bent. Nu moet je het per bladzijde uit het boek zo’n beetje uitrekenen. Beetje vervelend. En dan klopt de kaart ook niet met het aantal kilometers. Een gedoe!
Maar de regen is gestopt en ik word koud! Ik ga stoppen, tandenpoetsen en lekker naar bed. Dat wordt weer heerlijk slapen vannacht!
Hier de link van de film
Reacties
Een reactie posten