Wat een dag! Van Lemmer naar huis. Het is niet anders en het werk roept. Het werk riep de hele dag trouwens al. Door de jaarwisseling veranderen veel leerkrachten van groep en daar gaat het dan mis met hun account. Ik denk dat Manlief tussen het fietsen door wel 18 mensen geholpen heeft.
Vanmorgen werd ik rond 6.45 uur wakker. Je ligt er toch op te slapen. Het zou een stevig tochtje worden. En door de 24 uur regen zitten de spullen in verkeerde tassen. Ik ben zachtjes opgestaan. Manlief sliep nog. Heb eerst alle spullen uitgezocht en in de juiste tassen gedaan. Ik heb water gekookt en mezelf aangekleed. Toen zag ik ook een voet van Manlief de tent uitsteken. De buur stak zijn hoofd buiten de tent, met muts!!!Het leek of hij zijn ogen niet kon geloven! Ja, buurman, het is echt droog!! Wat een weer gisteren. Maar ons oude beessie (tent) gaf geen krimp. Alles droog gebleven! Om 8 uur rijden we het erf af.
Na veel gebakkelei worden de eerste 60 km snel en de rest laten we afhangen hoe het gaat. Uiteraard weet ik die uitkomst al! Goed natuurlijk! Ik geef geen krimp natuurlijk. Qua wind en dergelijke gaat het fantastisch! Het weer is super. Kon niet beter. Met twee vingers in de neus doen we de eerste 30 km. Wel met steenkoude vingers en tenen. In Ens is de eerste stop! We eten het yoghurtje, een boterham en een handvol pinda’s. We steken een water over en komen via een mooie route, en de kortste in Kampen en rijden dan naar Wezep. De tweede stop doen we daar! 60 km zit er op. We zijn zo fit als een hoentje. De jassen gaan uit en Manlief sneert ons beide goed in! We eten de pasta. Het restje van zaterdagavond. Was bedoeld voor gisterenavond, maar het was toen te koud. We gaan er vanuit dat de past nog goed is. We vullen de pasta weer aan met brood en pinda’s. Uiteraard gaan we nu niet voor snel maar voor mooi! Via een kopje Veluwe gaan we richting IJssel! Wat een geluk! Prachtig weer en de wind in de rug. Dit is zo’n mooi stuk! Genietend zit ik op de fiets. Even voor Deventer hebben we pech met een wegomlegging. In Terwolde belanden we uiteindelijk. De teller staat op 92 km. Er is een Coöp. Laten we uitgerekend deze dag het water vergeten! We kopen een fles water en brood! We nemen 4 plakken brood. Ik kan geen pinda meer zien. Dus Manlief eet mijn portie erbij. We fietsen tot Zutphen aan de westzijde van de Ijssel. Prachtig! Ik vraag me af hoever ik zou kunnen fietsen. Het gaat prima. Ik zeg tegen Manlief dat we net zo lang door fietsen tot we niet meer kunnen. Dan nemen we een hotel. Zouden we Arnhem kunnen halen of Nijmegen. Manlief heeft geen zin in het experiment! Hij wil naar HUIS. Ik snap dat niet. Ik hoef nooit naar huis en ik krijg gewoon buikpijn bij het idee dat het werk weer roept. Ik weet ook dat dit na 2 dagen over is, maar toch!
Bij Zutphen steken we over en via Wichmond rijden we naar huis! De teller staat op 127 km. Ik heb nog nooit zover gefietst. 127 km in 7.15 uur. Met bepakking! Een goede tijd! Dus pakken we snel tent en alle spullen uit. Kunnen ze nog met even in de zon. Bij 10 min hangt alles. Was ligt bij de machine, bekers en bestek in de vaatwasser! Koffie gezet en we ploffen op de stoelen in de zon. Ik merk dat ik niet te lang moet zitten. Dan gaat er niets meer uit mijn handen komen. Ik pak de rugzak en ga richting winkel en Manlief ruimt verder op. Beladen met groente en fruit kom ik terug. Ik kook sperziebonen in couscous met el has Hanout met walnoten en rozijnen. Een feestmaal na alle pasta met tonijn! We nemen een piepklein yoghurtje als toetje.
Nu nog even douchen, wasmachine aan en richting bed.
Een prachtige laatste vakantiedag!!! Maar nu gevloerd.
Het laatste blog van Mijn fiets en ik. Over 2 weken ga ik weer hospitaleren. Ik schrijf hierover op Caminoamethist.blogspot.com.
Ter info: gemiddeld werd dit blog 45 keer bekeken dagelijks. En in totaal 1450 klikken. Ik doe het voor mijn plezier, maar zie dat er veel mensen zijn dit het leuk vinden! Tot ziens!!!
Km 127
Weer. Stralende zonnige dag
Diner sperziebonen met walnoten en couscous
Reacties
Een reactie posten