Vandaag relatief gezien een dagje “pas op de plaats” ! Altijd wat lastig als je fietst. Net als met de Camino gewoon uit je ritme! Maar als je er oog voor hebt gekregen, zoals ik zelf denk dat heb, gebeurd er toch altijd weer van alles wat interessant is. Groot en klein leed, grote en kleine blijheden en veel om dankbaar voor te zijn!
Genieten doe ik hier van de spontaniteit van de kinderen. Het is zo bijzonder om te zien hoe groeten normaal is voor het kleine volkje. “ Zijn jullie op fietsvakantie” roept een jongetje van 8. “Lijkt mij zo leuk!’ “ Fijne reis “ roept vriendje dat er bij staat. En zusje roept nog” Fijne fietsdag!” Ik word hier helemaal warm van! Spontaan van kinderen van een jaar of 10.
Manlief maakt een filmpje van het prachtig bezoek aan de tentoonstelling van Henk Helmantel in het Drents Museum en ik type alvast een stukje blog. Als mensen ons zien zitten, bij de pizzeria, dan oogt het zonder het verhaal er achter als een stel met geen aandacht meer voor elkaar! Manlief boven zijn IPhone en ik boven mijn IPhone! Manlief bezig met zijn film en ik met mijn verhaal! Als je uit eten gaat zie je vaker zullen stellen. Ook wordt er dan zwijgend gegeten. Filosofisch bekeken zijn mensen misschien uitgekeken op elkaar, hebben niets beleefd en dus niets meer te vertellen, genieten met aandacht van hun eten, houden niet van praten tijdens het eten, proeven. Misschien kunnen we wel meer dingen bedenken. Eerlijk gezegd praten wij ook weinig als we eten. Zeker nu we anders eten, kijken er geen tv/mobiel tijdens het eten, lezen geen krant en zo! Ergens heb ik dit gelezen en sindsdien pas ik dit toe. Zeker met het yoghurtje is dit een zen moment geworden!
Vanmorgen zijn we droog opgestaan. Voor het eerst sinds dagen! We zien zelfs een streep zon! Even voor 9 zitten we op de fiets richting Tante. We fietsen richting Hijkerveld. Prachtig in de ontwakende natuur. We eten op een bankje ons yoghurtje met de Buffalo’s op de achtergrond! Wat een zen en wat een stilte! Vervolgens als een speer richting Tante, we zouden daar rond tienen zijn. Op het nippertje redden we dat! “ Heb je haast? “ roept een kind me tegemoet als ik net een bos bloemen richting Tante pees! “Ja, heel erg” roep ik terug. “Dat kan ik zien” roept het dan! Dat heb je ervan! Zenmomentjes op heideveld!
Het is gezellig bij Tante en na de lunch gaat Tantes richting sportschool (76 jaar!!) en wij richting Museum na een route vol jeugdsentimenten! Ouderlijke huis, schoolroute, huis vriendinnetje, Wittezomer, tunneltje, Jozefkerk en Museum. Een prachtige tentoonstelling van Henk Helmantel! We kenden hem niet, tot dat we zijn werk een keer zagen in Ameland. Stillevens van oude voorwerpen en kerkinterieurs. Heel prachtig! Nu had het Drents Museum een tentoonstelling. Ik vind althans je hun tentoonstelling prachtig. Het Russisch impressionisme, Frans impressionisme in Drenthe, een tentoonstelling over schilderwerk in dr jaren 50 van Amerika en nu deze weer! En straks weer Frida Kahlo. Mexicaanse kunstenaar, waar ik ooit in Santander een tentoonstelling van heb gezien. Prachtig en bijzonder!
Je werd uitgenodigd om zelf ook te tekenen. Ef lagen potloden en papier. Je kon de schrijver een brief schrijven en er was muziek die de schrijver draait als hij schildert. Bijzonder! Ik kan niet tekenen, maar voelde me uitgedaagd! Het was leuk. Allerlei ideeën voor een schoolproject gekoppeld aan de Kerk in Vierakker komen bij me boven. Kinderen uitdagen tot kijken en na tekenen. Erg leuk!!!
Dan lopen we nog even door Assen. Het plein in de stad is opgeknapt. Het is mooi geworden. Als is een wonderlijke stad. Prachtige nieuwe stukjes en verloederde stukken. Zonde. Maar het plein is leuk. Kinderen genieten van het water en rennen door de waterstralen! Inmiddels schijnt dr zon en je ziet mensen genieten van een ijsje. Kinderen van het water! Wij geniet van het genieten van mensen en zien dit schouwspel een tijdje aan. Wat een ander perspectief: zon of regen!
We hebben trek en moeten nog terug fietsen. We besluiten tot een pizza en zitten daarom allebei met de iPhone in de hand in afwachting van de pizza! “Mooie trui heeft u aan”, zeggen tieners op het toilet tegen mij. “Precies uw kleur” “Leuke bril” zegt een ander en groeten vervolgens” Fijne avond!”
Dan kan ik nu nog een verhandeling beginnen over dat het opvallend is dat elk bord dat terug gaat naar de keuken nog een stuk pizza bevat! Filosofisch bekeken; pizza is niet lekker, te groot, wij eten te veel, mensen hebben een kleinere maag tegenwoordig, durven niet te vragen om een doggybag of hebben geleerd te luisteren naar hun signaal voor een vol gevoel. Keuze aan u! Ik ben moe en stop met schrijven. Morgen is er weer een dag en die voert ons richting Lemmer!
Km 48
Weer mist en zon
Diner Pizzs
Reacties
Een reactie posten