De dag zijn we begonnen met een aarzelend zonnetje. De eerste kilometers hebben we gefietst met jassen aan. We reden op een oude spoorlijn met aan beide kanten bomen. Het was gewoon koud. In een rustig in fietstempo peddelden we de eerste km zo weg. Druk in gesprek met elkaar over allerlei filosofische onderwerpen. Manlief had een artikel gelezen over duurzaam leven. Er was een top 5 waar de meeste impact met te halen is. De meeste impact had het stoppen met verre vliegreizen. De tweede veganistische eten, dan vegetarisch eten, dan op de fiets naar je werk. Er was nog meer. Hij heeft nog weer gezocht naar het artikel. Kan het nog niet vinden. Nu is voor ons verre vliegreizen maken niet een ding dat we zomaar doen. Vegetarische eten lukt al heel goed. Als ik kan ga ik op de fiets naar mijn werk. We kopen meestal tweede handsspullen, zorgen dat we geen voedselverspilen en gebruiken in het dorp de auto nooit. We zijn aardig op weg. Maar dat is geen verdienste, want het kost geen enkele inspanning. Al filosoferend fietsen we natuurlijk fout. Is nog nooit eerder gebeurd en de schade is gelukkig beperkt, want we reden nog vlak. Dat we nadenken en kletsen onderweg geeft aan dat het weer makkelijker gaat. Als we ons echt moeten inspannen hebben we geen (tijd en energie voor) praatjes! 
Al met al 7 km teveel gereden, met de aanrijroute van de camping erbij.
Maar dan zijn de praatjes gauw over. Tussen de 20 en 50 km moeten we 640 meter klimmen. (In 30 km dus) We zitten nu voor de tent. De praatjes zijn nog niet terug gekeerd. Dan weet je de toestand wel hoe we er bij zitten. Als we bijgekomen zijn begint het opzet ritueel. Nate tent laten drogen, idem grondzeil. Dan richting de zitjes van het terras.
We drinken voor het eerst in de vakantie een drankje op een terras. Heerlijk in de zon. De camping heeft een hoog antroposofisch karakter, al zie je dat niet terug in de menu kaart. Het is bijna 5 uur en we nemen het ervan. We hadden wel een heftige klimdag, maar hebben ook heerlijk vlak gereden in het dal van Lienne. Morgen nog een vreselijke klim, 3,5 km 8%, maar dan is het zware klimmen achter de rug. Het is hier echt prachtig. Vredig zelfs, als er geen motoren langs scheuren. Daar leent het dal zich goed voor. Je kunt badderen in de rivier. Kinderen spelen er heerlijk. Maar het water lijkt mij te koud voor een badderpartij!
Nu vredig, horen we later, maar een paar weken terug kolkende watermassa’s. Ook de camping heeft gedeeltelijk onderwater gestaan. Je ziet het aan de oevers wat een kracht van het water is geweest!
Zowel Manlief als ik zitten met de mobiel in de hand. Meer mensen zitten op het terras. Ook met hun mobiel. Dat lijkt aso en alleen gericht op internet. Een vrouw op het terras zegt dat ze wel 47 appjes heeft. Dat heb ik zelfs in mijn drukke werkdagen nog niet. Maar je kunt meer met je mobiel dan social media.
Maar ik schrijf het blog op mijn mobiel en Manlief gebruikt zijn mobiel voor de krant. (Zegt hij). Kortom een middag zoals een vakantiemiddag er uit hoort te zien.
We zijn geen winkels tegen gekomen. Je kunt hier friet eten met frikandellen, maar gisteren hebben we ook al wonderlijk gegeten. Dus nu weer serieus. Dat is wel lastig met alleen pasta, tomatensaus en tonijn. Maar Manlief is de kok op deze reis. Van de eieren die we ook nog hebben, gaan er een paar door. Manlief maakt voor morgen nog havermout pannenkoeken van banaan, gevonden appels en ei. Heerlijk! En nog een omelet! Een ware keukenprins!
De tent is klaar even als de bedden. De camping ligt in een dal. Dat betekent dat de zon erg vroeg weg is. Ik doe de afwas en dan lopen we nog een eindje.
De kou dwingt ons tot een vroege bedtijd. Geen probleem ik vind het heerlijk!
Km 76
Weer zonnig
Diner sobere pasta
Reacties
Een reactie posten