Uitgeteld hangen we op onze stoelen in de tent. Het regent weer. Gelukkig was onze tent droog en tijdens het opzetten was het ook droog!
Naschrift: Het intense geluk is iets afgenomen. We moesten uiteraard douchen na deze ‘smerige’ dag met modderige paden en 3 keer natgeregend. In het boekje stond “ matig sanitair” . Nou dat is een nette beschrijving voor vreselijk! Het enig wat meeviel was de warme straal. De rest tart alle beschrijvingen. Plassen naast de tent vannacht is hygiënischer denk ik! 
De route was lang vandaag. Stoppen na 50 km of na 100 km. We hebben gekozen voor de laatste optie. Na gisteren geen spat te hebben gehad was het vandaag andere koek. We fietsten( met helm na het avontuur van gisteren) nog niet weg bij de B en B of het begon te regenen. Niet erg hard, maar meer dan motregen. Na twee uur hebben we koffie gedronken onder een bushokje. Alleen een betonnen vloer. Na weer een uurtje fietsen werd het droog. Filosofisch zou je je kunnen afvragen”Wat maakt het dat mensen op fietsvakantie gaan? “ Deze vraag heb ik mezelf meerdere keren gesteld… waarom? Je fietst in regen, kou of hitte. Je moet berg op berg af. Natte stinkende spullen. Geen winkel vandaag! Ergens in een bar twee witte stokbroden kunnen scoren. Vervolgens niet naar de wc kunnen. En dan net vandaag een toiletgebouw om van te griezelen en de camping is op het gedeelte waar wij staan in deze somberheid luguber te noemen.
Wat brengt het dan wel? Filosofisch gezien hoeft er niet een antwoord te zijn. Er kunnen meerdere opties zijn. Het vechten met de elementen? Landschap en natuur? Bezinning? Bezig zijn? Manlief vroeg zich af op onze eerste camping wat mensen de hele dag doen als ze zelf een stacaravan hebben? Hij heeft geen idee? Op de camping waar we toen waren leek het of mensen alleen bij het zwembad en de bar hangen. Hoe erg zou dat zijn, als je dat nu leuk vindt? Andere mensen zullen niet snappen wat zo leuk is aan elke dag fietsen. Leven en laten leven, denk ik dan.
Om de middag heb we in Saint Quinten op een bankje omdat het droog was, een broodje gegeten. We hebben een hoog brood gehalte vandaag eerlijk gezegd. Een ontbijt met brood. Lunch met brood en vanavond weer brood. Met komkommer, Camembert en banaan. We hebben nu nog 3 bananen en een bus havermout. Morgen als ontbijt maar havermoutpap.
De zondag is altijd een ding bij wandelen en fietsen. We waren te laat voor de winkels. Deze gaan op zondag op 12.30 uur dicht.
De route was heavy. Er was 600 meter hoogte verschil! Veel klimmen en dalen. Ik heb ook een paar keer 45 km aangetikt. We fietsen weer langs armoedige stapjes. Ergens roept een neger ons na “ Uit Holland?” Als we op een bankje zitten later, zien we hem weer. Hij heeft 10 jaar in Nederland gewoond. Spreekt supergoed Nederlands. Hij werkt in Parijs en gaat elke dag met de trein naar zijn werk. Wat een verhaal zal hier achter zitten?
En zoals altijd zit het venijn weer in de staart. Batterijen op. Kunnen we de camping niet vinden. Moeten we weer klimmen ook. Val ik van mijn fiets als ik een glad bruggetje over moet steken.. en op de vraag of de snackbar open is krijgen we van de campingbaas een folder van de plaatselijke pizzakoerier.
Tja Wat maakt dat we toch gaan en dit ook weken doen? Geen idee. Maar stinkend naar zweet en meurende voeten van de Teva’s type ik intens gelukkig dit blog!
Km 104
Weer. Regen 3 keer drijfnat geregend
Diner stokbrood met banaan
Reacties
Een reactie posten