De voorspellingen waren code oranje: heel heet. 35 graden. We besluiten vroeg op te staan en vlot te gaan fietsen, zodat we misschien om de middag thuis zijn. Uit me zelf ben ik rond 6 uur wakker. Manlief slaapt nog, maar om 6.15 uur staan we op en om 7.15 uur fietsen we. We besluiten om de westkant te nemen. Deze hebben we nog nooit gefietst. Maar hij is ook prachtig. Een stille zaterdagochtend. De zon laag over de rivier. Eerst horen we nog de geluiden van de snelweg. Jammer, een prachtige camping, maat steeds het geluid van verkeer. Op elke camping heb je wat. Soms geen extra ruimte om ‘s avonds even te zitten. Soms dus verkeersgeluiden. Soms boerengeuren. Dan weer wind. Perfecte situaties hebben we nog nooit mee gemaakt. Maar er moet ook wat te wensen blijven niet waar?
Ik begin nog in een’t shirt, maar na een half uur fiets ik in mijn nieuwe bij de kringloop gevonden topje. Het is eerst nog lekker en zo fietsen we met de wind op zij naar Deventer. Om half tien zitten we naast het Ijsselhotel. Daar keurige mensen aan het ontbijt of koffie. Wij op een kleed onder de boom in de schaduw. Er is nergens een bankje in de schaduw. Het is echt al te heet. Wat dat betreft hebben we deze bijna 20 dagen het ook heel koud gehad, heel nat gehad en nu heel warm.
We eten ons restje brood met pindakaas en banaan. We zijn nog geen winkel tegen gekomen voor een yoghurtje. Maar dit smaakt ook goed. Ik ga warempel nog wennen aan de pindakaas.
Dan rijden we in een ruk de laatste 30 km naar huis. Wat wordt het warm en wat is het droog in de Achterhoek. Wat een verschil met Friesland. Daar alles groen en hier bruin.
Als we thuis zijn gaan we meteen door naar het zwembad. Ik heb nog energie voor een half uur banen zwemmen. We gaan naar huis en eten de wraps die voor onderweg bedoeld waren. Dan stort ik in. Het is te water en ik heb te hard gefietst denk ik. 72 km in 4 uur was te veel. Ik leeg een uur voor pampus op de bank. Dan trek ik bij. We moeten opruimen en boodschappen doen. Voor beide vind ik het te warm. Met mijn haakwerkje vlij ik me op de bank.
Tegen een uur of 5 wordt het beter. Ik maak een pan courgettesoep. We besluiten om niet uitvoerig te koken, ik maak een frisse fruitslde met rijst en met de soep en een yoghurttoetje eten we slof we uit eten zijn.
Inmiddels ruimt. Manlief de sporen van de vakantie op en ik schrijf voor de laatste keer deze zomer dit blog. Ondanks de Corona een goed jaar. De weken in Friesland waren heerlijk, de minivakantie in juni was leuk, deze rondrit door Noord-Nederland was heel leuk. In september nog weer herbergierster en als de Corona geen roet in het eten gooit, met de herfstvakantie nog een pelgrimsroute.
Nog wat om naar uit te zien. Het is goed zo!
Reacties
Een reactie posten