De zesde dag van Huis ter Heide naar Zwartemeer. 75 km

22  ml heeft het vannacht geregend. We hebben wat onweer gehoord, maar dit mocht geen naam hebben. De boerin zei vanmorgen dat het heeft geplensd. Niets van gemerkt en heerlijk geslapen. De tent hebben we zo goed als droog ingepakt. Alleen de was, die we uiteraard buiten hadden hangen, was nat. Maar op deze welvoorziene camping, ontbrak natuurlijk ook niet de centrifuge. Gelijk toen ik opstond de was gecentrifugeerd en opgehangen. De handdoeken waren droog toen we vertrokken en de theedoeken zo goed als droog. Gisteravond had ik de route via knooppunten uitgezet. We hadden fikse tegenwind, maar de route was prachtig. Het wordt een schitterende  dag qua weer. We beginnen fris en met dus fikse wind. ‘s Avonds loop ik nog in mijn hempje een wandeling in het veen gebied, met dezelfde wind, maar nu veel warmer. Ik zag tegen het weekeinde op. De app voorspeelde slecht weer en veel regen. Als je daar dus naar luistert, waren we niet weggegaan. Maar wat een prachtige dag. Heerlijk weer om te fietsen.

Wat is Drente mooi. Manlief komt helemaal in vervoering. Hij heeft in zijn schoolloopbaan veel meesters en docenten gehad die er steeds met hun klas op uit trokken. Manlief weet ook alles van veen, hoogveen, laagveen, esdorpen. Het heeft echt zijn hart en passie. Toen wij opgroeiden was het in ons milieu al heel wat dat je doorleerde. Laat staan dan je eisen cq. wensen had voor bijvoorbeeld een opleiding als bioloog. Zat gewoon niet in het systeem. We hadden als kinderen toch geen idee van de mogelijkheden. Als je vanuit dit perspectief kijkt naar onze ontwikkeling, hebben we een lange weg achter de rug. En nog voor ons. Wat is er nog veel te ontdekken in deze wereld.
Fietsend koester ik me in het oude vertrouwde Drentse landschap.  Jammer dat je zo weinig weet van je roots. Je weet nog net wat over je opa en oma, misschien nog iets van hun ouders, maar dan stopt het. Als het niet beschreven is, dan weten kinderen en kleinkinderen al bijna niet meer de familie geschiedenis. Ik weet dat mijn oma vertelde dat haar vader, mijn overgrootvader, herder was. Hij was van rond 1870. Ze vertelde dat hij als vierjarig kind door zijn vader, op de rug, van Hooghalen naar Westerbork werd gebracht om daar in de zomer tegen kost en inwoning, op een koe te passen. Onvoorstelbare verhalen. Dit verhaal, en ik zie het schilderij waarop hij breiend bij zijn kudde staat, voor me, kleurt de hele dag zo fietsend door het Drentse landschap. Zomers prachtig, maar ‘s winters guur, kaal, weids, grauw en grijs. Bijna geen werk, armoede. Dat kleurt ook de huisjes richting Zwartemeer. Op de esdorpen zie je prachtige boerderijen met rieten daken. Lang en smal. De wat nieuwe boerderijen tussen 1920 en 1940. Voorhuis met een hoger dak voor de schuur eraan vast. Soms met een baanderdeur aan de voorkant. Hard werken en een sober bestaan. Deels omdat het gewoon armoedig was, deels ook door de zuinige calvinistische volksaard. Hier in Zwartemeer staan inmiddels keurig onderhouden woningen. Ook nieuwe, maar je ziet aan alles de jaren van armoede eraf. Wat een verschil met de Achterhoek. Echt een veel rijker en cultureler gebied. 
We gaan naar dit oude veengebied, omdat we zo ver mogelijk uit de buurt van bekende fietsroutes willen zitten en ver uit de buurt van de Corona haarden. Maar dat willen er nog meer. Op deze prachtige kleine camping zijn meer fietsers en zelf een wandelaar met een karretje. Hebben we ook al eens overwogen. Ik ben een goede wandelaar, maar in de kou. Zomers wandelen is me gauw te warm. Als je dan bv hier het Pieterpad wilt lopen, ben je afhankelijk van B en B of Vrienden op de fiets. Dan ligt je route zo vast. Met een karretje en een tent ben je vrijer en kun je ook veel vroeger ivm de warmte vertrekken, bv rond een uur of 5. Dan ben je na 25 km ook rond 12 uur op een camping. Dat leek ons echter in Corona tijd ook geen optie, want je hebt geen idee hoeveel plaats er op een camping is. Nu met de fiets ben je vrijer. 
We staan nu op een prachtige SVR camping. Mooi sanitair en gratis warm water. Ook een kamertje waar we nu zitten met tafels en stopcontacten. Morgen willen we een route in het Duitse veengebied fietsen. Dinsdag rondje Schoonebeek, Erica, Nieuw Amsterdam. We zijn ook benieuwd naar het Veenpark. Het moet er nog zijn. En dan woensdag weer verder richting Groningen.








Reacties