De 17 dag: Wat een wind......

Km 73,50
Zwaarte 🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♀️ veel klimmen, heel harde wind wk6
Bestemming Binic
Camping⭐️⭐️
Diner pizza
Weer begonnen met regen, de hele dag dreigende wolken, maar in de zon gefietst, heel harde wind

Wat een wind vandaag. Nu zit ik in een klapperende tent te schrijven. We hebben uit nood niet zelfgekookt. We kregen de brander, dachten we, niet veilig rechtop. Tijdens het hapje fromage blanc eten toen we aankwamen, waaide de havermout uit de bak. Er was een foodtruck met pizza’s en hamburgers. Dus een lekker pizza genomen en uit de doos opgepeuzeld op een windluw plekje rond de tijd.
Maar wat een dagje vandaag. Ik ben gevloerd. Daarom een klein stukje. Ik zit al in mijn nachthemd op one thermareststoeltjes in de tent. Manlief heeft een kopje the wegmaakt en we bekijken de route voor morgen en beantwoorden wat appjes.....
Vannacht wel lekker geslapen, maar we hoorden steeds dat het wat regende. Het bleek vanmorgen verselijk te hebben geregend. Bijna alle tassen waren nat van binnen. Gelukkig die van de kleren net niet. Geluk bij een ongeluk. Maar Manliefs’s computer heeft zwemles gehad vannacht. Of hij het leuk vond? Dat weten we nog niet. Nog geen tijd voor gehad om even te kijken. 
Een goed begin van de morgen. We hadden ook nog spullen in de grote zaal liggen. Die waren zo goed als droog. Na een goed ontbijt, zatten we, ondanks de natheid, om 8.15 uur op de fiets. Het was een mooie route: zee, bos, akkers, strandjes, dorpjes, stadjes. Van alles gezien. Genoten van alle prachtige kleuren  in het landschap. Er bloeien hier stokrozen,, maar de top wordt ingenomen door hortensia’s. In allerlei  kleuren  en maten. 
Een mooi gezicht. We moesten veel klimmen, maar ook duizeling wekkende afdalingen doen. Ik heb mijn kilometer teller op 3,1 zien staan en op 54,4.
Dat geeft wat aan. Het schakelen gaat steeds beter. Klimmen is niet alleen kracht en doorzettingsvermogen, maar ook behendigheid met het schakelen. Je moet op het juiste moment terug, want anders vang je de klap niet op van het zachter gaan fietsen door de stijle helling. Het lukt weer steeds beter. En bij het klimmen: vooral niet te hard willen, dat houd je niet. Door de inspanning van  het fietsen niet alle kusten gezien. Zeker als ik ingehaald word, moet ik goed opletten. Het vasthouden van het stuur kost me veel kracht. Dat gaat maar dan moet er niet wat gebeuren. Het weer was de hele tijd dreigend. Je denkt wanneer begint het te regenen, maar ik heb de hele dag in mijn hempje gefietst, want ondertussen scheen de zon. Erg lekker. Behaaglijk warm. Net toen we bijna bij de camping kwamen begon het te regenen. Nog net even helemaal nat geregend. Het inschrijven duurde nogal even, want er waren mensen voor ons. In het kader van privacy, mocht er maar een klant te gelijk binnen. Als je maar lang genoeg in je natte kleuren loopt, worden ze vanzelf droog. Omdat het steeds harder begon te waaien, kon ik niet douchen of zwemmen. We moesten samen even goed aan de bak op de tent vast te zetten. Deze is denk ik nog nooit zo vast gezet als nu. Elke haring die we bij ons hebben zit in een lus. Ik dacht net even dat he5 wat minder werd, maar nu klappert de boel me weer op de oren. 3 Plaatsen terug is een voortent helemaal uit zijn verband gewaaid. De mensen zijn er niet. Ik mag hopen dat het geen vast plek is, want weet je niet wat je ziet als je na een paar weken komt. Allles verregend en kapot. Iedereen is in de weer met scheerlijnen. Voor morgen zijn de berichten al beter en hebben we de wind in de rug. De fietsen waaiden steeds om. We hebben ze nu met het hangslot aan de boom gebonden. Dan waaien ze niet weg. We hebben nu alles maar binnengehaald. Voor de derde keer alles nat hebben we geen zin in.








Reacties