Km 105, met boodschappen 108
Zwaarte 🚴🏻♀️🚴🏻♀️
Bestemming La Crotoy (Bay van de Sonne)
Weer❄️ ☁️🌧☀️
Camping ⭐️⭐️, daarvoor bespottelijk duur
Diner ratatouille
Wat een dagje vandaan. De survival van twee dagen terug gaat gewoon verder. We zijn droog opgestaan. Het had wel geregend,daarom was de tent drijfnat. Naar we weten inmiddels uit ervaring dat als bij aan komst het maar droog is, de tent ook zo weer droog is. En gelukkig was het vanavond weer droog en ‘s zonnig. Maar wel erg koud.
We zaten vroeg op de fiets, want we hadden een hele tokkel voor de boeg. De route die we wilden doen was 89 en de aanrijroute ook nog eens 15 km. Het begon er mee dat het vreselijk koud was. Ik weet geen graden, maar niveau koelkast. Dus 7 of 8 of zo. We moesten beginnen met een eindeloos stuk dalen. Op zich mooi, maar in de fietsbroeken verkleumden we. In Dieppe aangekomen, overigens een prachtig stadje, begon het even te regenen. Mocht geen naam hebben, maar dan word je ook nog vochtig. Vervolgens met een fikse tegen wind door de stad en de eerste van de 9 klimmen gedaan. We moesten naar de winkel en er was een Lidl dus die toch maar even bezocht. Ze hebben lekker brood en de walnoten zijn al weken in de aanbieding. We eten wel twee zakken in de week. Dat scheelt mooi. Manlief keek ondertussen even naar mijn fiets. Deze is bevallen van een nieuw extra klein tikje. Heel irritant. De hele dag 2 tikken. We kunnen niets vinden en soms is het even rustig, maar er zit geen logica in. Ik zelf denk dat het de kogellagers zijn uit de pedalen, want ik hoor ze alleen bij het fietsen. Houd ik de trapper stil, dan hoor je ook niets. Hij moet het nog maar een paar daagjes volhouden. Dan kan die naar de fietsenmaker.
Na de Lidl wilden we eten, maar het begon weer te regenen. Toen na een kilometer of 10 vonden we een bankje en scheen de zon. Daar kikker je dan van op. Inmiddels hadden we al vier klimmen achter de rug. Hoewel de route niet staat bij de 8 zwaarste etappes staat, heeft deze route 9 klimmen van 50 meter tot 100 meter. We hebben vandaag nog weer 640 meter geklommen. Na 50 km zou de weg vlak zijn. Dat klopte, maar met fikse tegenwind of een grindweg(puinweg) schiet het ook niet op. Er zijn wel route afkortingen. Daar hebben we er een paar van genomen, maar dat durven we ook niet zomaar te doen. Je weet niet hoeveel je moet klimmen of hoe de weg er bij ligt. Dus je kunt niet zomaar afkorten. De eerste 50 km was langs kliffen. Prachtig om te zien. Blauwe luchten, groene zee, groene weiden, witte kliffen. Echt prachtig. Foto’s volgen. We ontmoeten een Nederlandse man. Die had in mei naar Turkije gefietst. 2500 km. Maar wij hebben dat nu ook bijna er op zitten. Daar zie je dus ook aan hoe ontzettend groot Bretagne is.
De rest van d route was vlak. Bijna Texels aandoend landschap. Tijdens de middag uren werd het zonnig en warm. Ik heb weer in het hemdje gefietst. Maar rond een uur of 6 werd het weer koud. De eerste camping na 100 km had geen plek. De man was zo vriendelijk om naar de volgende te bellen. Daar was gelukkig plek. Je zult dan maar weer moeten zoeken. Dat bleef ons bespaard. Er scheen nog een mager zonnetje met een stevig wind. De tent was binnen een kwartier droog. We moesten ons vervolgens haasten om nog op tijd bij de winkel te komen. De pasta hangt me de keel een beetje uit, hoewel we vanmiddag nog een lekkere salade van het restje van gisteren hadden. Ik had er nog een blik sperziebonen bij gedaan. Dat hebben we vandaag heerlijk opgepeuzeld. We eten als slootgravers. Vanmiddag zag ik een winkeltje op de route die open was. Hij had nog een bacqeutte. Vervolgens hebben we die direct tijdens het wachten voor een sluis met een stuk chocola in een stuk op gegeten. Kou, wind, klimmen en fietsen, daar kunnen we bijna niet tegen eten. Vanavond maar rijst met ratatouille. Er waren geen kleine kropjes sla, dus met rauwe wortel en tomaatjes als rauwkost erbij. Super. We waren inmiddels allebij steenkoud. De afwas gauw gedaan, nog een doos met eitjes gekookt, Manlief warmt er nu zijn koude voeten aan, gedouched en nu met hete thee onder de slaapzakken nog gauw dit blog schrijven. Wat een koude, heftige dag. Maar met plezier gedaan trouwens.
De kust van Bordeaux tot hier zit vol vakantiegangers. Campings zijn vol soms. Wat doen die mensen hier in de kou? Je kunt niet zwemmen, dat is te koud. Wat doe je hier dan? Betaal je veel geld voor een woonmobile en dan zit je hier 14 dagen kou te lijden. Sneu hoor. Aan de andere kant, je ziet veel mensen wandelen. Maar ook het strand afzoeken naar, allerlei voor mij onbekende, schaaldieren. Ik heb ook de indruk dat de Fransen veel tijd tussen de middag besteden aan uit eten gaan. Barretjes en restaurantjes zijn bijna allemaal vol tussen 12.00 en 15.00 uur. Is natuurlijk ook een manier van vakantie houden. Veel mosselen mer fruit. Erg lekker, maar ik word erg ziek van mosselen.
Ik ben nu uitgeput en mijn ogen vallen toe. Dat is normaal zeldzaam. Ik geef er nu maar eens heerlijk aan toe!
Reacties
Een reactie posten