Dag 23 Een emotioneel dagje: D day en een gestolen powerbank

Km 65
Zwaarte 😀
Bestemming Bernieres sur Mer
Camping ⭐️⭐️⭐️⭐️, maar is zijn sterren niet waard
Weer ☁️☀️🌬
Diner pizza

Een emotioneel dagje. Gisterenavond vlak voor het naar slapengaan ging ik mijn powerbank en bleek deze weg te zijn. Je gokt er op dat het kan. We reizen al jaren zo. In dagen misschien wel al 125 of zo en tel alle Camino’s erbij, dan zeker wel 300. En overal laat je je telefoon, iPad of powerbank opladen. En nu is het dus mis. Hij is weg. Ik ben er vannacht nog een keer weer uit gegaan en heb in het hele toiletgebouwdje gezocht, maar het ding was echt weg. Ik had hem in het zakje van het grondzeil gedaan en zo over het stopcontact gehangen. Bij het afwassen was hij er nog. Maar nu weg. Met het grondzeilzakje, de originele Apple stekker en de powerbank. Ik heb mee de hele dag afgevraagd waar ik het meest last van had. Van de campinggast die schuddebuikend van d elan over die domme fietser, die zijn spullen openbaar oplaad, of van het praktische feit, dat ik nu niet makkelijk lang naar mijn telefoon kan luisteren, of dat we nu gewoon 50 euro lichter zijn, of dat mijn vertrouwen in de mensen toch een beetje beschadigd is. 
Ik heb er slecht van geslapen en je komt in beetje in een depri sfeer. Het is al zo je best doen met deze kou en wind. Te bedenken dat we met 42 graden in Parijs zijn vertrokken. Het Rode Kruis deelde nog water uit. En nu drinken we bijna niets ivm het slechte weer bijna niets.
Vandaag nemen we de tijd om iets te bekijken van de D day stranden. We bezoeken een fort Point du Hoc. Een fort waarin je nog kon zien hoe de Duiste afweergeschut heeft gestaan. Vervolgens naar Omaha beach en hebben daar een museum bezocht en vervolgens de begraafplaats. Je zag hier allerlei scène’s die ook bv in Oosterbeek staan. Op de begraafplaats liggen 20000 soldaten Amerikanen. Onvoorstelbaar veel. Zover je kan zien witten kruisen. We laten de route wat los en rijden de hele tijd langs de kust. Het is wel af en toe even klimmen. We komen ook langs Arromanches. Daar liggen de pistons nog in het water voor het strand. De tocht ging verder naar Juno beach. Daar landen de Canadezen. Een prachtig educatief museum. Schitterend, met mooie films en nog een extra tentoonstelling over vrouwen in de oorlog. Indrukwekkend. Eigenlijk zou je hier een paar dagen met een gids moeten zijn, om het nog bete te begrijpen. Duidelijk is wel dat het een hel is geweest. Je kunt het je gewoon niet voorstellen. Om kwart over zes rennen we uit het museum. Soms gaan campings  om 7 uur dicht. We redden het net. Weer een ****. Je betaald je scheel, we hebben een plek waar net een stacaravan is weg gehaalden koude douches. Op de vraag naar de winkel, moeten we 3 km verder  zijn. We laden gauw de tassen af en spoeden ons naar de winkel. Daaraan gekomen: gesloten. We snappen er niets van. Maar hebben niets te eten bv een restje fromage blanc, 3 gevonden onrijpe appels, stukje komkommer en een hard gekookt ei.
We fietsen terug en besluiten naar het stadje terug te gaan. Weer drie km. Tegen de wind in. Winkel gesloten, blijkt het een feestdag te zijn. Maria ten hemelopneming of zo. Dan maar naar de McDonald. Een wachtrij van wel 20 mensen voor ons. We fietsen weer terug. 12 km extra gefietst voor een winkel.  Op de camping waren we ook al geweest in het restaurant, maar de muziek was zo hard dat we naar elkaar schreeuwen. Uiteindelijk zijn we hier wel beland. Sinds 13.00 uur hadden we niets meer gehad, dus we eten de fromage blanc maar. Dan zetten we de tent op en gaan douchen. Niet echt warm. Maar als je aan al die soldaten denkt, dan hebben we niets te klagen. En zo belanden we toch om 21.30 uur in het lawaaiigere restaurant op de camping en nemen we een pizza. Die overigens heerlijk was. De rest van de kaart was uitverkocht. Behalve de toetjes. Die slaan wij maar over. Fromage blanc met noten en havermout en een dikke pizza, we kunnen er weer tegen. We moeten morgen eerst naar de winkel. Die is pas om 9 uur open. Maar we vertrekken als we klaar zijn en hopen dat we ergens een bakker tegen komen.
Al met al hebben we vandaag nog 65 km gefietst. 2 musea bezocht, een openlucht museum en een indrukwekkende begraafplaats en tussen het fietsen door allerlei bijzonderheden. Wat een dag...... Nu naar bed.
Na de maaltijd 

Reacties