Km 80
Zwaarte 🚴🏻♀️
Bestemming Grandcamp Maisy
Camping ⭐️
Diner volkoren penne met rode saus
Weer ☁️🌧
Gisteren waren we tot de tanden”gewapend”! Of bewapend....ik weet het zo niet. Er werd regen voorspeld en omdat we al twee de tassen nat hadden gehad hadden we alles uit voorzorg binnen gezet. 8 Tassen is een hele berg. Wat zij. We blij met deze tent. Hij begint al oud te worden, maar het zelfde model met zoveel uitgangen en een stuk voortent hebben we gewoon nog niet gevonden. Daarom een set nieuwe stokken gekocht en deze uit zekerheid mee genomen. Verschillende stokonderdelen hebben we vernieuwd. We hebben nog nooit zoveel binnen gezetten als in deze reis. We hebben nu voor de 5 de of 6 de avond oprij binnen gekookt. Dat gaat prima. Zeker met onze thermarest stoelen. Je zit wel laag, maar dan pas je ook prima in deze tent. Er zijn inmidels wel kleine inklapbare stoeltjes. Maar daarmee zouden we niet meer in deze tent kunnen zitten.
Genoeg over de tent. Tot onze verrassing was het vanmorgen droog! Met een fikse zuidenwind. De was was bijna droog, op mijn onderbroeken na. Die hebben verder de dag mijn versnellingskabels als waslijn gehad. Maar zitten nu ook weer droog in de tas. De tent was ook droog en dat maakt het inpakken een stuk makkelijker. We hebben een keer ingepakt in de stromende regen. Dat was bij Tours bij de Loire. Maar toen was er gelukkig een afdakje. Dat scheelt dan ook weer.
Om 8 uur zitten we op de picknick bank aan het ontbijt achter de receptie. Tent op de fiets en alles ingepakt. Dan ben je zo voorbereid op regen en dan is het droog. En het mooiste is dat het de hele dag droog is gebleven. Tegen alle verwachtingen in. Gewoon super.
Om half negen op de fiets en om 12 uur waren we Carentan, 40 km verder. Dat is nog eens fietsen. Wind pal in de rug en alleen maar vals plat. In 40 km 270 m geklommen. Maar niets eigenlijk van gemerkt. In dit stadje waren alle winkels versierd met 75ste verjaardag van D day. Er was een winkel met verzamelspullen, maar ook nieuwe oorlogsspullen. Ik dacht eerst dat het een soort museum was. Er waren zelfs van die bloemetjes jurken met ronde kraagjes. Mooi hoor. Bij de kapper kun je haarlinten kopen met een strik boven op je hoofd. Ook leuk. Qua kust stelt dit niets voor
, dus daarvoor komt hier geen publiek. Toch is het hier best druk. Mensen komen dus echt voor de geschiedenis. Hier zijn soms wel kilometers strand voordat je bij de zee bent. Geen wonder dat hier de invasie begon. Ik wilde er graag naar toe. Twee jaar geleden al, maar dat was toen te ver uit de route. De meest oostelijke stranden van D day hebben we overgeslagen, want we hebben 3 etappes afgesneden. Zeg maar de punt van Normandië. De route van vandaag was een doorsteek. Over een oude spoorlijn.
We zijn eerst naar de touristinformatie gegaan, hier in Grandcamp. Deze had veel folders en een compleet boekwerk in het Nederlands. We besluiten om zoveel mogelijk via de kust aan te gaan. Er liggen veel fietspaden. We slaan de grote steden over en blijven tot Le Harve zo dicht mogelijk bij de kust. Daar waar het kan met de route en anders zonder. De berichten zijn erg slecht, maar we hebben eerlijk gezegd al dagen mazzel met het weer. Het is wel koud en miezerig soms, maar wel goed te doen. Tot 10 uur ‘s morgens is het koud. Daarna is het gewoon rond de 20 graden en dat blijft tot ver in de avond. Maar rond negen uur is het gebeurd. Het wordt donker en het wordt dan weer koud. Het kost allemaal net wat meer energie en creativiteit. Met warm en zonnig weer loopt alles vanzelf. ‘s Morgen is het gras nat. Moet je nadenken over waar je gaat zitten om te eten. Hoe droog je je spullen. Moeten tassen binnen of buiten. Het koken is net wat lastiger als aan een picknick tafel in de zon. Je moet je kleden tegen de kou, tegen de regen, stevig fietsen tegen de wind in. Dis al met al hard werken. Ik hoorde van iemand die met vier kinderen door Amerika had getrokken, dat ze zei op de vraag of ze een een goede vakantie had gehad antwoordde”We hebben een goede reis gehad! Vakantie houden is iets anders.” Zo voelt dit nu ook. Het is gewoon allemaal net even meer inspanning. Maar nog steeds leuk, anders gingen we wel naar huis.
De camping nu is heel basic. Geen slecht weervoorziening en eigenlijk ook niet ingericht voor fietsers. Maar ik moest even wat spullen opladen. Dus in de wasrek te heb ik vanmiddag de IPad opgeladen en nu mijn powerbank.
O, ja en mijn tik in de fiets is terug. Heel irritant. We kunnen maar niet vinden waar het aanligt. Ik probeer er niet naar te luisteren maar je wordt er gewoon raar van. Waar het aanligt? We hebben van alles al geprobeerd. De vorige keer is het ook zo gestopt. Ik hoop dat dat nu ook maar gebeurd.
Morgen gaan we twee museums bezoeken. Saint Laurens sur Mer en Colleville-sur -Met. Manlief heeft zijn tassen weer binnen. Ik moet het plan de campagne van gisteren even weer opfrissen.
Reacties
Een reactie posten