Dag 18 Prachtige vergezichten over de Atlantische Oceaan

Km 68

Zwaarte 🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♀️ 

Bestemming Pleherel-Plage ( plage = strand)

Camping ⭐️⭐️

Diner soep wraps en salade

Weer ☁️⛅️☀️

Het is gek weer. Donkere dreigende luchten, afgewisseld met zon. Een lekkere temperatuur. Er wordt ook volop in zee gezwommen. Het zijn wel geen tropische tijden, maar wel lekker zwemwater. Ben begonnen in mijn fiets shirt, dus het was niet koud. Bij de eerste stop het vel roze fluoriserende hempje aangedaan. Veel mensen fietsen hier in neon kleuren. Het zou verplicht zijn om altijd een verkeershes te dragen bij het fietsen. Ik denk dat de Decathlon dit heeft opgepakt en veel fietskleding: shirts en jacks in neon  kleuren verkoopt.. eerlijk is eerlijk, je ziet mensen beter.

We hadden een goede nacht. Ik althans. Heb weer 8 uur aan een stuk geslapen. Heb niets gehoord van de wind, terwijl het, dat hoorden we van andere gasten, flink te keer is gegaan. We hadden nog spinazie van gisteren, dus we hebben een beetje past gekocht en ook onze eieren gekookt. Vanmiddag hadden we als lunch pasta met spinazie en ei. Heerlijk. Met nog een restje geraspte kaas, wat toch nog ergens in de tassen zat.

Op de camping kwam de bakker en deze had warempel een volkoren broodje. 

Omdanks deze kookdrukte, waren we rond kwart voor negen klaar. Het begon gelijk met een afschuwelijke afdaling. Ik denk wel 15 %. Lijkt makkelijk maar je moet je fiets wel kunnen houden. Vandaag hoefde ik maar twee keer af te stappen. Zelfs Manlief stapte een keer af. Ik ben zelfs een keer gevallen. Nou ja, ik eigenlijk niet, maar de fiets. Ik kon hem in een bocht gewoon niet meer houden. Om 13.00 uur hadden we nog maar 35 km gefietst. Het gaat wel, maar het klimmen kost veel tijd. Ook boodschappen doen kost jammer genoeg zoveel tijd. Ons gasflesje is bijna leeg. We zijn al een paar dagen op zoek naar een nieuwe. Bij de Intermarche hebben ze deze. We fietsen er langs. Manlief is gauw alleen wezen kijken. We stonden op een rotonde met wel 6 aanvoerwegen. Ik heb op de fietsen gewacht. Hij had geluk. Het heeft een blikje gevonden. Laten we vanmiddag bij een andere winkel ook blikjes zien? Onuitstaanbaar. Zo ga je winkel in en uit en vind je niets. Nu waren we niet meer op zoek en vinden we een tankje. We hebben nu een grote en we koken hier al voor de 16 dag van. Dit wel belangrijk om te onthouden, want dan weet je ook voor een volgende keer hoe lang je met een blikje doet.

De route voert ons weer langs haventjes, stadjes, landerijen, duinlandschap. We zien af en toe de zee. Erg mooi. Manlief heeft foto’s gemaakt. Hij voegt deze toe. Heel gek. Met mijn iPhone kan ik bij het blog geen foto’s plaatsen en hij wel. Raar. 

Rond half vijf gaan we uitkijken naar een camping. We hebben dan bijna 70 km gefietst. De volgende campings komen pas weer over 30. Dat is ons dan te ver. Je kunt uit mij. boek onvoldoende details vinden. Dus we weten niet hoe de 30 km er uit ziet. Klimmen, dalen, gravel, straat?  We besluiten te stoppen. We zien een eigenlijk direct een camping. Dat het zwarte zaterdag is, zien we aan de hoeveelheid auto’s. Maar het gaat snel. Op de camping zien we dat deze aan zee ligt. We zetten snel de tent op. En dan richting zee. Wel een teleurstelling. De golven zijn erg hoog. Ik waag een poging, maar na een paar fiks onder de golven te zijn bedolven en de onderstroom gevoeld te hebben, durf ik toch niet goed verder te gaan. Dat is me het niet waard. 

We zitten een poosje op het stranden de zon. Die moet wel schijnen anders is het koud. 

Bij de tent gekomen ga ik gauw douchen. Het zand zit overal. Ik mag de shampoo van Manlief gebruiken. Na anderhalve week wel een keer lekker. Manlief heeft een bakje fromage blanc klaar staan als ik terug kom.

We zitten dan weer een uur in de zon. Eerst op een heerlijk beschut plekje in de zon. Je mag hier zelf je plek uit kiezen. Dat doen mensen ook. Dus er wordt niets gevraagd of gezegd. Er komt een joekel van een camper aan en steekt deze zo naar achter. Ik kon m’n tenen intrekken. Raar hoor. Weg zon. We zoeken een andere plek.

Rond een uur of 8 koken we een prutje. We hebben teveel rode saus voor de wraps. Ik maak er met een bouillionblokje gember en knolflook een soepje van. Vandaar soep met wraps en salade. We wilden niet te veel kopen ivm het gewicht. Van een gevonden appel, een stronkje  sla’s ( ze gaan hier per 3 in een zakje) en wat we verder nog uit de tassen konden peuteren maken we soep, salade en wraps. Voor morgenvroeg nog fromage blanc. We hebben nog een stuk brood. Wraps als lunch en we kunnen morgenavond pasta koken met een blikje tonijn en nog wat rode saus. Zo komen we de zondag wel door. 

Ps Heel wonderlijk. Deze camping staat vol met Duitsers en Nederlanders. Deze hadden we nog bijna niet gezien. We maakten al grapjes. Op de Camino hebben we een paar keer opgelopen met een bekende Nederlander. We wilden hem net mailen dat hij rustig hier vakantie kon houden. Geen Nederlander te bekennen en met een pet en zonnebril niet te onderscheiden van een Fransman. Deze camping moet hij maar overslaan. Toch raar zo’n anclave tussen alle Franse andere Franse Campings. En als deze camping nou zo bijzonder was.... wij snappen het niet.