Km 78
Zwaarte 🚴🏻♀️
Bestemming ⭐️⭐️⭐️ maar eenvoudig
Diner wraps
Weer☀️
Na bekomen te zijn van het glamping gebeuren van gisteren, zitten we weer op het picknickkleedje op het zand. Dat past ons beter. De camping is klein, de mevrouw van de camping erg hartelijk. Voor ons nu al 5 sterren waard. En het zwembad in de achtertuin bij wijze van spreken.
We hebben het er gisteren wel even van genomen: prive koelkast en diepvries, barbecue, parasol, picknickbanken, aanrecht met kraan en wel 5 stopcontacten. Ik baal wel, want ik heb mijn flesje shampoo in de douche laten staan. Ik had speciaal weer een gezocht, want ik heb op de Camino ook een verloren. Met een pompje vind ik zo handig, want dan doe je nooit te veel shampoo op je haar. En zeker als je het zo kort hebt als ik nu, dan ben je maar erg weinig nodig.
Maar kan ik nu een tijd oefenen met het wassen van het haar zonder shampoo. Ik gebruik ook voor mijn lijf geen zeep meer. Sindsdien heb ik veel minder last van exceem. Waarom zou je dan zeep gebruiken als je er toch ziek van wordt. Afspoelen met water blijkt dus ook prima te werken. Het wassen met de Marseille zeep werkt ook goed. Niks geen problemen met een droge huid op mijn handen. Misschien kan ik daar ook wel badzeep van maken.
Het gesprek tussen Manlief en mij gaat nu steeds vandaag over wat echt pas handig is op fietsvakantie. Zo daagje gisteren was natuurlijk wel best lekker, maar vanmorgen moesten we natuurlijk het hokje wel schoonmaken. En we zijn steeds bang om iets te vergeten. Hoe luxer hoe meer werk.
We maken een top 10. Maar misschien wordt het ook wel een top 5. Dat we de 10 niet eens halen.
10:??? Misschien schiet ons nog wat te binnen. Aanvulling: afsluitbare bak voor salade die we overdag mee nemen.
9: extra opvouwbaar tasje voor de boodschappen
8: afwasteiltje waar de pannen in passen en die gebruikt kan worden als salade bak en afwasteil
7: tasje met rommeltjes: tyribs, eleastiekjes, ductape,
6: blok Marseille zeep
5: onze herdermesjes
4: picknickkleed met plastic onderkant, altijd een droge plek om te zitten
3: theedoek als tafelkleed
2: vaatdoek aan het stuur
1: waterkoker
Nog een 11de zelfs...: afsluitbare plastic zakjes voor van alles en nog wat..
We bakkeleien om de juistheid van de volgorde. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. We komen er achter dat er ook een top 10 te maken valt van handigheidjes in gedrag:
10: schrijf op de tankjes de datum van het aanbreken, dan weet je bij benadering hoe vol/ leeg ze zijn..
9: gember thee drinken, hoef je geen theezakjes mee te nemen, we trekken er eerst thee van en gebruiken de stukjes nog maar weer eens in de salade
8: als er geen warmwater is om af te wassen, borden, bakjes insmeren met vaatwasmiddel, even laten weken, afspoelen en dan is alles super schoon
7: oploskoffie met water uit de thermoskan, beker niet helemaal voldoen en aanvullen met koudwater, kunnen je vaker een kopje koffie nemen
6: ip.v. dagcreme zonnebrand crème gebruiken en ook op je lippen smeren
5: water koken in de waterkoker, pasta in de wonderbak van Tupperware doen en daar het water bij doen in doen, na 20 minuten gaar
4: je fietssleutel bij het niet te vergeten voorwerp leggen
3: als je iets niet wilt vergeten een wekker zetten
2. waterkoker gebruiken, scheelt gas, wat je niet overal kunt krijgen
1: alles opbrengen op een vaste plek
Ook hier komen we dus op een top 10.
We kwamen rond 16.00 uur op de camping. De route was de hele dag langs het kanaal van Nantes naar Brest. Goed te fietsen. Volgens Manlief fiets ik te hard, maar dat kan ik me niet voorstellen. Het gaat gewoon lekker. Onderweg in de route zijn stenen bruggen. Schepen moesten hier vroeger, en ook nu nog trouwens, onderdoor. Vroeger vracht, denk ik en nu plezierjachten. Dat betekent voor fietsers, dat je steeds tegen een hoogte op moet fietsen. Ik denk zo’n meter of 10 hoog. De aanrijroute is misschien een meter of 20. Dus je kunt je voorstellen dat het dan even heftig gaat. En dat zeker wel 20?keer. Ik heb ze niet geteld, misschien zelfs wel meer. Maar elke keer moet je terug naar de eerste versnelling en dan flink trappen en dan lukt het. Soms heb je een fietser voor je of een auto of zo, dan moet je lopen. Nou, dat valt helemaal niet mee met een fiets met bepakking.
Onderweg doen we nog even boodschappen. We weten niet hoe groot het dorp is waar we naar toe gaan. Het is ook zaterdag, dus er is een kans dat alles dicht is. Dat betekent dat we de laatste 20 km fietsen met een kilo uien, groot blik bruine bonen, liter fromage blanc. Nog een paar appels, tomaten, bananen en een courgette, blikje tonijn, dan komen we wel richting de 6 a 7 kilo extra.
Op de camping krijgen we een mooi plekje in de schaduw. Andere fietsers staan er ook, hebben niet begrepen hoe de plek in elkaar zit. Het zijn eigenlijk twee vierkanten achter elkaar, maar we gebruiken het nu als twee lange rechthoeken. De Franse familie had zich al geïnstalleerd met twee tentjes. De Franse familie met kinderen heeft er meer last van dan wij. Ze vinden het vervelend als hun 3 kinderen kabaal maken. Nou, de kinderen gedragen zich voorbeeldig. Niks geen gemekker of gezeur. We weten ook dat kinderen zich wel heel anders kunnen gedragen.
Ze gaan elkaar nu trouwen te lijf met dikke stokken. Ze zijn te klein om te beseffen wat ze doen. De kleine van 3 doet dapper mee. De ouders zijn even niet in de buurt, ze nemen het er gelijk van. Hoewel we niets van het Frans (Bretons?) verstaan, begrijpen we wel dat ze iets doen wat niet mag. Het gefluister en het schichtig om zich heen kijken doet een en ander vermoeden. De ouders zijn even aan het afwassen. Kleine lummeltjes zijn het. Heerlijk om te zien, maar blij dat we niet op fietsvakantie zijn met kinderen. Wat een werk en een gedoe. Moeder is terug en verwijst ze naar het veldje aan de overkant. D’court, dat verstaan we weer wel! Het spul gaat mokkend richting veldje. O, nee de stokken gaan daar naar toe. De kinderen komen terug op zoek naar nieuwe baldadigheid. Heerlijk.
We koken vervolgens weer een heerlijke maaltijd. Volkoren wraps met geraspte wortelsalade (Was in de aanbieding voor een redelijke prijs). Het liefst hebben we de kleine ijsbergkropjes. Drie in een zakje. Ook lekker voor op brood. Maar deze waren belachelijk duur in deze supermarkt. Het smaakt fantastisch, maar misschien komt dat wel door het fietsen en zwemmen. We waren op tijd op de camping, hebben lekker een uur gezwommen en ik ben op een redelijke tijd klaar met mijn verhaal. Nu nog even breien, heb ik alles gedaan vandaag wat ik leuk vind.
We komen aan de praat met onze buren. Dat heb je als je zo op elkaars lip zit. Hij is violist, zij directeur van een school. Hij geeft thuis onderwijs. D wereld is de plaats voor leren. Eigenlijk vind ik dat ook. En elke vakantie zeggen we dat het goed voor kinderen zou zijn om zo op reis te zijn. Ze zien dan van alles voor hun ogen. Leuk!
Reacties
Een reactie posten