Weer: regen voorspeld, maar een paar kleine buitjes die we omzeild hebben
Km: 51
Diner: rode saus met pasta en salade, fromage blanc met appel en bramen
Camping: €15,00
Op de picknickbank naast onze tent schrijf ik het een na laatste blog. Morgen komen we weer op plek van onze auto aan. We dachten dat het zou gaan regenen en op de valreep van een vakantie waar de regenjassen niet uit de fietstassen zijn geweest, is dit niet zo leuk. Geeft zo katergevoel. Goed voorbereid hebben we een plan de campagne gemaakt. We blijven eerst wat langer en bed, dan als het regent pakken we de spullen op en zetten die onder het afdak, waar we dicht bij staan, pakken in etc. Dan racen we ze snel mogelijk naar de volgende camping, ook uitgezocht op Velo by loved. Toen we echter wakker werden was het zonnig met hier en daar wat witte wolken. In het zonnetje hebben we onze laatste plakjes brood met banaan gegeten. Af gezien van 2 hard gekookte eitjes, havermout en een handje pinda’s is onze voorraad op.
Zo licht als een veertje, maken we dan ook de eerste 20 km op weg naar een dorp met een serieuze winkel. Na een half uur toch de jassen uit, want het zonnetje doet weer behoorlijk van zich spreken. We fietsen weer over de dijk, zien super kleine gehuchtjes, en rijden op sintelpaden. Ik kijk rond naar pruimenbomen. Toen we 4 weken geleden heen reden, waren ze in die streek niet rijp. Hier zie je ze eigenlijk niet. Wel de bomen, maar geen pruimen. Ze zijn ook erg duur. Waarschijnlijk de bloezem bevroren. Ergens denk ik beet te hebben, maar het blijken abrikozen te zijn die nog niet rijp zijn. De bramen die we zien, zijn allemaal verdroogd. Na 2 uurtjes fietsen bereiken we Sully sur Loire. Daar is een grote winkel. Je kunt je niet voorstellen hoe groot.
Erg grappig, naast ons, naast de picknicktafel, staat een jonge Franse man. Een wandelaar. Hij is volgens mij al een uur aan het bellen. Hij slaapt onder een tarp. Soms gaat dat prima, maar sommige ochtenden is het erg dauwig. Ik moet er niet aandenken Hij moppelt nu al een uur tegen zijn mobiel.
Ik kan er geen touw aan vast knopen, maar het leidt wel af.
In de winkel kopen we een serieus pain complet en we trakteren ons op een meergranen stokbrood met kaas. Van de gebakjes afblijven lukt goed. Zeker gezien de prijs, dan de trek er aan direct over. En we kopen yoghurt en een appel en zo. Deze winkel is zo immens groot. Als je er nooit geweest bent kun je er geen voorstelling van maken. Ze hebben zelfs toiletten. En allerlei winkeltjes aan de rand. Het is een hele hype hier om elektrisch te roken. Je kunt je eigen rookstokje maken in allerlei kleuren en vervolgens het vullen met allerlei smaken. Je Henry eerst een mobiel store, dan een opticien, dan een naaister, en dan de nieuwe tabasco.
Bepakt en beladen rijden we het even grote immense parkeerterrein af en stuiten dan op een rij prachtige bramen. We plukken we een broodzaak vol. Ze zijn groot en zoet en dat midden in het stadje.
De koffiepauze/ lunch bestaat uit een halve stokbrood met kaas en een bakje yoghurt met bramen en havermout. We nuttigen dit voor het chatteau Sully sur Loire. We smullen, hier kan geen gebak tegen op. En dan breekt de eerste bui los. Gelukkig zitten we onder een plantaan en we houden het droog tot de bui over is. Dat storten we op de volgende 30 km. De maag goed gevuld en dan gaan we weer. Na 20 km ziet de lucht zwart. We zijn net bij een van de twee dorpjes die we zouden tegen komen en vluchten de kerk in. Voor de kerk staan appelbomen met warempel heerlijke appel. We eten een paar appels in de kerk en als we klaar zijn is de bui over gewaaid. We sjeesen nu voor de laatste 10km. De lucht achter ons is weer zwart. We komen op de camping en deze is een oase van Nederlanders en Duitsers. En er is een zwembad. Mag geen naam hebben, maar je kunt er in zwemmen. We zetten de tent op en de zon brand dat het een lieve lust is. We nemen de salade die we aanvullen met bramen en appels. Tjee, wat een afwisseling na kikkererwten. Het smaakt heerlijk. Dan nemen we een duik om af te koelen. Naar 1,5 uur badderen en zonnebaden, begint het nu echt te hozen. Ik ben in bikini dus geen nood. We schuiven de fiets onder de speciale fietstentjes op poten. Ik pak mijn toilettas en ren naar de toilet gebouwen. Na mijn douche uit ga ik naar buiten en de zon schijnt weer onbarmhartig.
We moeten nog boodschappen doen en besluiten ook nog het stadje te bekijken. We bekijken de kerk, waar iemand aan het orgelspelen is. De hele vakantie nog geen orgel gezien in een kerk. De organist speelt voor Manlief bekende liederen. We zitten er wel een half uur. En je raadt het al, we gaan naar buiten en het hoost weer. Dus wij weer naar binnen. Na 10 min is de bui over. De winkel blijkt nog een heel eind te zijn. Na een maand fietsen is wandelen lastig en traplopen helemaal een probleem. Bekaf komen we bij de winkel, daar vullen we onze voorrraad serieus aan. Maar we moeten eerst nog 2,5 km terug lopen. Met de tong op de tenen en met zere benen van het lopen en zere armen van het gewicht van de boodschappen bereiken we de camping.
Al met al beginnen we on 20.00 uur koken. Echte Franse tijden We zitten op de picknickbank met uitzicht over de Loire. Manlief bakt en ik doe het snij werk. We eten voor de laatste keer pasta met tomatensaus en tonijn. Een een overheerlijke salade van kleine ijsbergstronkjes die ze hier per drie stuks verkopen. Hoe komen we thuis weer in het gareel? Het bevalt ons prima zo laat eten. Hebben we geen laast van snaaien, zoals thuis om 10 uur. Geen wonder dat de meeste Franse ook redelijke posturen hebben. Als je altijd laat eet, dan eet je ‘s avonds laat ook geen snacks meer. Ook bij het picknicken wat Fransen hoer in groepen doen in de natuur op de picknicktafels, dan wordt er gezond gegeten. Idem bij de barbecue op de camping. Zie je iemand die te dik is? Dan zijn het meestal Duitsers, Engelsen of Nederlanders. Behalve in de armoedige streken waar we oom doorheen hebben gefietst. Daar zagen we meer Fransen die wat aan de maat waren.
Al met al staan de blogs wel heel erg in het teken van eten, als ik ze zo teruglees. Maar we hebben erg veel plezier van het samen koken boven ons enige gaspitje!
Reacties
Een reactie posten