(Backup) 26/7 van Meyronne naar Cahors

Weer:37 graden in de schaduw

Camping: €16,50

Diner:witte bonen in tomatensaus, maar zonder suiker, met sla en 2 eieren die op moesten

Afstand: uiteindelijk met boodschappen doen 83 km

“Mevrouw Dekker staat voor u bij de balie.” Midden in een  zware klim, een van de 6 van vandaag, word ik gebeld. “Mevrouw Dekker staat hier voor u.” Op mijn antwoord, dat dit telefoontje niet voor mij bestemd kon zijn, omdat ik bijna in de Pyreneeën fiets, kreeg ik als antwoord”Volgende week heeft u pas vakantie. Nogmaals mevrouw Dekker voor u! “ Vervolgens geef ik als antwoord, dat ik toch echt niet weet waar het over gaat, werd mijn beller bijna boos. Op mijn”Ik fiets hier echt.” antwoordde de dame”Geen grapjes, daar heb ik met deze hete geen zin in.” Opeens nogmaals herhaal ik mijn verhaal en pas na de vierde ronde of zo, zei de stem Sorrie. Niet te geloven. Toetsen een verkeerd nummer in en dan ook nog blijven volhouden. Het gesprekje hielp mij mooi even wat kilometers vooruit. De vasthoudendheid verbaast mij. Gisteravond kwam een zeer bejaard echtpaar hun bejaarde hondje uitlaten op het volleybalveldje. Vervolgens zien ze ons en in hun rappe Frans beduiden ze dat we hier niet mogen staan. We moeten van deze mensen naar de receptie. Is geen plaats en we moeten betalen. Dat kan ik er uit op maken. Wat we ook zeggen in het Duits of Engels, ze blijven vasthouden dat we hier illegaal staan. Uiteraard gaan we niet naar de receptie. Maar als ik met de spullen van de afwas, maar het toiletgebouw loop zie ik ze druk gebarend voor de receptie staan en wijzend naar onze plek. Ook zo iets dus.

Vanmorgen hadden we de wekker nog wat vroeger staan. Namelijk op 5.30uur. Met de hoofdlamp op pakken we de spullen in en voor de receptie eten we ons yogurtje, dat nog warm was van de vorige dag.

Deze dag zou ook weer heet worden. En dat werd het ook. 37 graden in de schaduw. Ik merk het zelf niet zo, maar Manlief zegt dat ik dan bijna apatisch wordt. Heel sloom en reageer dan vertraagd. Pas als het weer wat koeler wordt of als ik een poos heb gezwommen gaat het weer wat.

We hadden op zich geluk, want de klimmen zitten in de eerste 35 km. Er is zelfs een stuk bij met 4 klimmetjes van gemiddeld 2 km in 13 km. Het is nog goed te doen en we fietsen grotendeels in de schaduw. Na 4 km komen we bij een prachtig klein dorpje. Er is eencafe met een depot pain. En het depot heeft nog meer, wat groente en fruit, kaas. Na de heftige kilometers  die we achter de rug hebben hebben we  ook wel wat verdiend. En zo wordt het een heerlijk broodje met koele kaas. Het voelt bijna als snoepen. We hebben het eigenlijk niet nodig, want we hebben nog een tomaat en 2 eieren. 

We hadden een stevig tocht vandaag veel klimmen en het was erg heet.

Als ik de klimmetjes maar van te voren weet en weet hoe lang ze zijn, kan ik ze wel handelen. Ik kan me er dan mentaal op voorbereiden. Het valt namenlijk niet mee met de hitte en de bepakking.

De stijging van vandaag was 7%. Dat betekent voor mij  ongeveer 5,5 km p/u. Dat lukt nog. 8%/9%  betekent 4,5 km. Dat wordt heftig. Het hangt er vanaf of er geen wind is en ik mijn stuur recht kan houden. Als ik moet stoppen onverhoeds, dan kom ik niet meer op mijn fiets.  Maar een fiets,  met dit percentage stijgen, duwen, is ook een ramp. Zere schouders en helemaal buiten adem. De strugel is dan om te blijven zitten. 6% Stijgen betekent is 6,5 km per uur fietsen. Ik moet dan niet praten, want dan raak ik achter de adem. 5 % Stijgen betekent 7 km p/u met praten. Dat is dus goed te doen. Dit kan ik inmiddels goed volhouden. Maar boven de 8% wordt het toch wat moeizamer. Als je maar weet dan het 250m is dan kun je je er  op instellen. Vandaag  was er op het eind ook nog een beste klim. Het zal wel niet een zware zijn geweest, want hij stond niet als zodanig in het boekje. Maar de gevoels zwarte was zeker 7% met dit weer.

Rond de middag dus hadden we het ergste er op zitten. We hadden toen al 5 netto fietsuren gemaakt. We komen bij een dorpje en wilden daar lunchen. Door het brood konden we het ook wat langer volhouden. We zochten een schaduwplekje. Die vonden we, maar we vonden nog meer. Een prachtig riviertje waarin werd gezwommen. Dat hebben wij uiteraard ook gedaan. Het water was wel koud, maar niet zo koud dat je benen afknijpen. Wat een heerlijke verrassing. Dat is dan zo’n cadeautje. Dan kun je de middag weer aan.

En zoals altijd, het venijn zit in de staart. Het is nog 15 km naar Cahors. Dat worden heftige km. Het blijken nog best behoorlijke klimmetjes te zijn en het boekje klopte niet goed. Ik ben als we bij de camping aankomen, helemaal munt. Ik doe mijn fiets kleren uit en ga naar de douches, deze is dichterbij dan het zwembad en dat kan ik niet niet meer opbrengen. Na een kwartier koude douche en een half uurtje liggen trek ik iets bij. Met nog een uurtje zwembad er achteraan is het leed zo weer geleden. 

We eten gemakkelijk na al die kaas en brood van vandaag eten we witte bonen in tomatensaus met sla en we verdelen het blik zo dat we nu 1/3 eren en de rest voor morgen tussen de middag doen. Nog een restantje sla er op. Dat wordt morgen een lekkere lunch. Dat mag ook wel, want er zijn de eerste 35 km geen winkels. We moeten vroeg morgen, want het beloofd een warme dag weer te worden. We staan tussen wandelende pelgrims dus ik verwacht dat er meer mensen vroeg op staan. We zullen zien. De route is morgen ook weer eerst veel klimmen. Misschien hebben we geluk. We zijn 80km van plan, maar minder is natuurlijk ook prima. We hoeven geen doel te halen of zo.