Camping 12 euro + 2 euro voor het zwembad
Weer: 32 graden
Km: 75
Diner: rijst met zoet zure saus
Weer een warme fietsdag. We begonnen koud, heel koud, maar om 8.00 uur had ik mijn jas al weer uit. We starten met een gestage klim van 3 km. Dan wordt je wel warm, behalve je uiteinden natuurlijk. Puntje van je neus, tenen en vingers vriezen zowat af. Wat een verschillen op een dag. Als we gaan eten zoeken we iets in de schaduw. Je brandt dan weg.
Gisteravond hadden we nog een leuk gesprek met een jonge Argentijnse jongen. Hij had een visum voor 1 jaar. Hij was begonnen met de Camino te lopen. Had daarna 1 maand gewerkt op een boerderij. Fietste nu door Frankrijk en was op weg naar de Zwarte zee. Zijn fiets was nu stuk. Dus die moest gerepareerd worden. Isabel van de camping had wel adresjes. Dat zal ze wel vaker aan de hand hebben met de fietspelgrms. Maar zijn bedoeling was ook nog om een maand druiven te plukken om geld te verdienen. Hij heeft een jaar de tijd. Leuk om te horen. Hij liet vol trots zijn Compostela zien. De camping had een ruimte waar je van alles kon doen, koken, telefoonopladen, internetten, koffie zetten, koken. Met ook nog een koelkast. Erg prettig.
We zitten nu op een camping waar de opladers niet de stopcontacten passen. Alleen onze waterkoker. Fijn horen. Warm water is erg prettig.
De camping van vandaag is een municipal. Er staan een paar caravans en wat campers. We komen ook weer fietsers tegen. Een echtpaar dat ook naar St Pied du port gaat en iemand die terug fietst. Wat een verschil met bv de Elbe. Toen kwamen we per uur wel 100 fietsers tegen. Terwijl de infra structuur met campings en chambre dotes prima. Maar de route is voor een gemiddelde fietser te zwaar denk ik.
Vandaag was het eerste stukje klimmen, daarna een 30 km flink glooiend, en het laatste stukken per 5 km een fikse klim. Soms wel van 3 km. Morgen beginnen we met een klim van 6 km en een stijging van 8 tot 10%. De eerste keer met zulke fikse stijgingen. We zijn inmiddels wat getraind, maar goed met het warme weer blijft het zwaar. Onderweg was er een stadje met een watermolen. Het leek ons leuk om daar te eten. Maar het was druk en warm in de stad. Zo’n stadje ligt altijd aan een rivier. Met een afdaling kom je aan en je moet gelijk weer klimmen aan de andere kant om omhoog te komen. Door de zware fietsen is het bijna geen optie om dan te stoppen. We zagen nergens een bankje. Dus op een trapje in de schaduw maar een lunch gegeten. Manlief vond het niet kunnen. Wat als er iemand aan kwam die er langs moest? Gelukkig kwam er niemand aan en konden we daar rustig een poosje zitten. Wat kun je toch lijden aan alle wat je vreest...
Bij de camping is een zwembad en dat is heerlijk. Na een dag zwoegen is zwemmen, een verrukking! Althans dat vind ik. Manlief steekt er eest een teen in. Bevalt de temperatuur dan gaat de rest ook. Schijnt ook goed te zijn voor de spieren. Ondanks de zwarte van de etappes hebben we geen last van de spieren of zo. De ongemakken zijn met name op het gebied van eten. Je moet flink eten, maar niet zoveel dat het zwaar op je maag ligt. Dus wel calorieën, maar geen volume. Vandaag hebben we 2 stokbroden ergens kunnen kopen. Pain complet( volkoren brood bakte deze bakker niet). Bijzonder dat we er langs kwamen, want er waren bijna geen dorpjes met winkels. We hadden nog twee plakjes kaas, samen met een ei en tomaat en sla een lekker 10 uurtje. Elk een halve stokbord gaat er dan wel in. Tussen de middag de witte bonensalade en op de camping nog een klein stukje stokbrood. We hadden gisteren ook zoute pinda’s gekocht. Tussendoor nemen we bij gebrek aan chocola (de eerste dag al helemaal gesmolten), maar pinda’s. Misschien dat dit ook wel helpt tegen de duizeligheid. Je krijgt dan zouten binnen en vetten en extra eiwitten. Vanavond aten we rijst met een poging tot een zoetzure saus(appel, courgette, wortel en ui, met azijn en veel gember) met daar boven op een handje vol pinda’s. Feit is wel dat ik me nu uitstekend voel.
We zitten nog heerlijk even, ik met mijn zonnejurkje en Manlief in zijn blote bast, voor de tent. De zoveelste avond op rij. Een kopje thee van een zakjevan de wereldwinkel van het afscheidscadeautje van mijn collega’s, mijn mineraal water naast mee op onze nieuwe plaid. Letterlijk even uit te blazen. Zo’n fietsdag is ondanks de vroege start vol. We waren pas om 15.30 uur op de camping. De boodschappen hadden we onderweg al gehaald. Dan even uitblazen, tent opzetten, zwemmen, douchen, even een wasje gedaan, eten koken, de afwas, bloggen en vroeg naar bed. De wekker gaat om 5.30 uur. Het wordt warm, dus vroeg op.
Reacties
Een reactie posten