Het was een mooie fietsdag. Zonnig en niet te warm. We hadden overnacht in een gehucht met een straat. Vokgens mij heeft Iedereen in het gehucht een haan. We werden in alle vroegte al gewekt de verscheidene hanen. Kijkend op de iPhone zag ik dat het twintig over vier was. Geen tijd. Het lukte ons beide om toch weer in slaap te vallen. De maskertjes, hè! Die doen het! Met oordoppen volgend jaar.
De zon scheen heerlijk! Na een lekker ontbijt op geleende stoelen van de naastgelegen woonmobiel in het zonnetje, zijn we er klaar voor. De laatste deel van de route Normandië en Bretagne: tussen Ansjovis en Anjou! Spijtig. We gaan dus echt richting huis en Zoonlief hoeft ons niet te halen. We doen 40 kilometer van de oude route en we pakken 35 km van de Groene Valleiroute. Nou, zeg maar groene heuvels in plaats van Valleien.
Het eerste stuk is prima te doen en is een erg mooi landschap. Glooiend, langs riviertjes. Dallandschap. De boeren zijn druk. Er wordt flink geoogst. Toen we vierwekelijks geleden starten waren ze onder Maasstricht ook al druk bezig. En in de buurt van Auxerre was al het graan er al af.
Hier dus nog niet. De akkers zijn veel kleiner, maar wel heuvelachtiger. En veel wagens zijn nieuw. Of worden alleen voor de oogst gebruikt. Wat een verschil met ook andere machines die we hebben gezien. De meeste zien er uit alsof ze bestemd zijn voor de sloop.
Onderweg ontmoeten we een ouder echtpaar. Hij 70 en zij 68. Fietsen al jaren. Ze hebben door België gefietst, de Vincent van Gogh route gedaan en nu, en dat is voor ons het meest interessantst: De kanalenroute of Het kanaalroute. Gaat direct langs de keust van St. Michel en lang de invasiestranden. Dat had ik graag willen fietsen, maar ons boekje aangezien voor de route die zij fietsen. We zullen het thuis nakijken. Misschien de zuidkust van Engeland als heenreis, dan oversteken en via Frankrijk terug. Er is hier genoeg te fietsen en overal campings. En met de warmte, waar we altijd bang voor waren, valt het reuze mee. Het is eerder te koud. Maar we kunnen ook gewoon pech hebben. Ik zit hier nu met mijn jas aan, en dikke sokken aan het blog te typen. De vingers blauw van de kou.
Rond de middag bereiken we Doudeauville. Hier gaat de route naar Boulonge le mer, maar wij gaan dan omhoog. Richting Licques. Nog 30 km voor de boeg. Dat blijken er uiteindelijk 4o te zijn. En zo komt de teller op 81 km. En wat voor km. Ik heb me helemaal niet voorbereid op dit stuk. We zouden immers naar Boulogne en daar stoppen. Ik heb geen kaart, terwijl ik altijd degene ben die de kaart haeeft/had. Geen idee hebben hoe je ziet, hoever het nog is, maar vooral hoever je moet klimmen. Klimmen vind ik niet het leukste, maar als ik me maar kan voorbereiden op de afstand en tijd gaat het beter. De middag was heel heftig. Als dit de komende routes ook zo is, dan weet ik niet wat zwaarder is. De Ardennen of deze. We zijn nu notabene getraind. Maar uiteindelijk belanden we in Licques. We bepalen eerst de kerk. Niet erg mooi, maar je ziet dat deze intensief wordt gebruikt. Er hangt werk van kinderen. Je vindt info over de parochie. En zo als altijd zit het venijn in de staart, na een best klimmetje komen we op de camping.
We doen eerst een flinke dut in de zon. Dat zegt wat over de route en over de warmte. Rond een uur of 7 beginnen we met koken. We hadden vandaag nog ergen wat boodschappen kunnen doen. We hebben nog wat tomaten, eieren, appels en bananen. Geen fromage blanc. Maar we eten de zoveelste pasta. Dit keer met tonijn. We hebben gisteren ook een potje "kruiden uit de Provence" gekocht. Dat smaakt prima in de pasta. Inmiddels beginnen we aardig te leren om zonder pakjes te koken. Komijn in de bonenschotels en wraps, gember in de Indische gerechten, peper en en nu de kruiden uit de Provence in de pasta. Soms met kaas en een andere keer met tonijn. Elke avond een groene salade erbij. We hebben een dikke knoflook in de tas. Smaakt overal goed in. Kortom, we eten super. Vanavond maak ik als toetje havermout pannenkoekjes met banaan en kaneel. Ze smaken heerlijk. Dit wordt gelijk het ontbijt voor morgen vroeg, want we hebben geen brood meer en geen yoghurt. We hebben bij de receptie brood besteld. We hebben dan alleen nog koffie, thee, ei en abrikozen. Alles is weer op. We hopen dat we een winkel tegenkomen. Soms lukt het en soms niet. We zien het wel.nog een paar dagen en dan zijn we weer thuis.
Camping: €20,40
Km: 81
Diner: pasta met tonijn en een salade
Weer: zonnig, in de schaduw fris
Reacties
Een reactie posten