De vierentwintigste dag van Jumiegee naar Arques-la-Bataille 85 km

Met allerlei Engelse kinderstemmen op de achtergrond begin ik aan dit blog. Wat me op valt is dat deze kinderen tegen elkaar na elke zin Please zeggen. En Thank You. Dat valt me ook op bij de Franse kinderen. Ik versta niet veel van wat ze zeggen, maar ik hoor wel wel steeds Mercie, en Si vou ple. 
Dat hoor je bij de Nederlandse kinderen echt niet. Ook word je door kinderen en hun ouders begroet. Begroeten gebeurt overal in Frankrijk. Op school voor ik met de kinderen een strijd over. Het gebeurt niet standaard. Ik sta er op dat het gebeurt. Het voelt zo onverschillig aan. 
Op deze camping staat het vol met Engelsen. Dat hebben we in deze streken veel meer gezien. Volgens mij is dit het vakantieland voor de Engelsen. Is denk ik ook het dichtstbijzijnde buitenland met meer kans op zon. Hoewel, de zon hebben we vandaag eigenlijk alleen maar in de verte gezien.
We zitten inmiddels dicht bij zee. Ik denk ongeveer 15 km. Je ziet de blauwe lucht richting zee. Maar wij fietsen ondere donkere wolken. Waar meerdere keren vandaag wat regen uit kwam. We zijn droog opgestaan. De tent was ook droog, want het waaide stevig. We zijn de camping nog niet af of het begin te druppen. Gelukkig waren we net in de buurt van een drogisterij met een luifel. Vanuit onder de luifel laten  we de bui aan ons voorbijgaan. We fietsen in korte fietsbroeken en een regenjas. We hebben in heel Europa nog nooit mee gemaakt dat dit te koud was. Maar vandaag was het erg fris. Ik heb gefietst met mijn regenjas over mijn softsheljas heen. In Duitsland vorig jaar fietste ik alleen met mijn BH eronder. Alles was me anders te warm. We hebben geen regenbroeken, want dit is zo'n gedoe met drogen en je moet het ook meenemen. Nu na een bui drogen je benen zo en heb je geen extra kleren te drogen.
Na deze bui springen we weer op de fiets. Het wordt spannend. We hebben alleen gekookte pasta en nog een half broodje van gisteren. In het boekje staat dat we nog een winkel te moeten tegen komen halverwege. Dat is altijd spannend. Bestaat de winkel nog of is er een grote Carrefour bv bij gekomen. Met de ochtendpauze eten we het laatste broodje. Het begon weer te regenen en we hadden geluk, want we zagen bij een kerk een bushokje met een bankje. We installeren ons en maken het ons gemakkelijk om de bui af te wachten. We treffen het zoals gewoonlijk. We zitten nog niet of de klokken beginnen te beieren. Met wel twee stuks tegelijk. Het geeft mee een kabaal.,Het was ons wel opgevallen dat er veel auto's staan, maar ons niet gerealiseerd wat er aan de hand is. Terwijl we ons broodje eten gaat de kerkdeur open en wordt er een kist de kerk uitgedragen. Huilende familieleden. Een pikzwarte pastoor. En wij zitten daar in ons "vagebondkloffie" te pauzeren. Je kunt niet meer snel weggaan of zo. Dus we aanschouwen het gebeuren. 
Na dat de auto's zijn vertrokken gaan wij weer verder. Het enige wat we nu nog hebben is gekookte pasta en een tomaat en nog twee hardgekookte eieren. We komen de dag wel door , daar niet van, maar wat brood en iets in de salade zou lekker zijn. 
Dan hebben we geluk, want ergens in een dorpje is een grote supermarkt. Manlief zijn scheerschuim is op. Dus we moeten op zoek naar een nieuwe en een die niet te groot is. Dat vind je niet in een buurtsuper, We vinden er een. We vullen de voorraad aan en wel zo dat we vanavond ook iets warms kunnen eten. Als we alles kopen moeten we dat ook de hele tijd meenemen. Het is allemaal al zwaar genoeg.
Het valt deze dag niet mee. De regen kost tijd. De koffiepauze duurde langer dan gepland. Boodschappen doen kost tijd. En zo komt het dat we om 13.30 uur nog maar 35 km hebben gereden. Terwijl we nog 50 voor de boeg hebben. We besluiten gelijk maar te lunchen en daarna een poos flink door te fietsen. We hebben nog een blik linzen gekocht om door de pasta te doen. Dat is nog wel even een dingetje om deze af te gieten, maar na 10 minuten zitten we aan de salade. Manlief heeft uitgerekend dat hij afvalt. En dat is niet de bedoeling. Ik blijf op gewicht volgens mij. Val misschien iets af, maar niet veel. Maar we eten evenveel. Vanaf nu proberen we geen 50/50 te doen maar maar 55/45 te doen. Manlief verbruikt meer en moet dus eigenlijk ook meer eten. Hij is nu wel dun genoeg. 
Dan maken een spuurt van 2 uur. Dat lukt nu even goed. Het zonnetje schijnt af en toe en we hebben de jassen uit. De route kun je nu nergens meer mee vergelijken. Ik heb geen streek voor mijn ogen waar dit gebied op lijkt. Het is platteland. Je ziet veel vlasvelden. Er is bos. We moeten nog wel wat klimmen, maar volgens mij is het veelal vals plat. We worden wel erg moe van het fietsen.
Ik moet steeds plassen en dat betekent weer van de fiets. Door het koude weer zweten we helemaal niet, maar ik drink elke dag als we het kunnen kopen een fles mineraalwater. Dat drink ik graag en zo weet ik zeker dat ik een extra liter vocht binnen krijg, naast mijn bidonwater en de koffie en thee. 
We stoppen om half vier voor een pauze en eten een stuk brood. Deze valt er goed in. Ik heb nu al spijt van de 55/45 afspraak. 
In het dorp vlak bij de camping is nog een buurtsuper. Prima voor ons. We eten toch basic. En je bent sneller klaar dan in zo'n grote supermarkt. Pas om 17.15 uur zijn we op de camping. Zo laat zijn we nog nooit geweest. De teller staat om 85 km, maar dat is ook niet bijzonder. Hebben we ook wel vaker gedaan. De manier van fietsen van vandaag, voor het eerst zelf alle kilometers fietsen en bijna geen dalingen meer, maakt dat we moe zijn. 
We buigen ons nu over hoe we veder gaan fietsen. Morgen hebben we nog een dag op de route die we nu doen. De keus is 66 of 86 km. We moeten boodschappen doen, want de tandpasta en shampo  en het afwasmiddel raken op. Dus morgenvroeg eerst op zoek naar een winkel. Dan zien we wel hoe het gaat. Is het mooi weer en hebben we de wind in de ruig misschien 86 en anders 66. 
De dag erna beginnen we aan de Noordzeeroute. We doen het laatste stukje niet, omdat we Calais omzeilen. We hebben dan tot Nederland nog 250 km te gaan, afhankelijke waar we precies naar toe willen. We komen in ieder geval zelf wel thuis. Zoonlief hoeft ons dus niet te halen, volgens mij.

Km: 85 
Camping: €15,40
Weer: regen, bewolkt, soms zon
Diner: pasta met tonijn en salade 




Reacties