Het was me het dagje wel weer. Gisterenavond voor het eerst van de vakantie te laat naar bed. Op de camping was een groot kampvuur. Heerlijk warm. En de campingboerin schonk voor alle gasten een glas wijn. Dat konden wij natuurlijk ook niet voorbij laten gaan. Van zwemmen is dus gisteravond. Iets gekomen. Het was ook te koud.
Deze ochtend wilde ik wel graag, maar de vijver is onverwarmd en diep. Ik kan nergens staan. Ik heb heel gauw last van kramp. Manlief vond het onverantwoord. Mijn argument dat ik heb zou kunnen roepen legt geen gewicht in de schaal. En eerlijk is eerlijk. Het is te koud.
Ik begin dapper deze dag in mijn fietsbroek, maar naar een kwartier zijn mijn voeten verdoofd van de kou. Ik moet dus mijn sokken aan en doe gelijk mijn lange broek aan. Ik denk dat ik één dag eerder heb gefietst in de lange broek deze vakantie. Op zich valt dat mee. We fietsen door West Vlaanderen. Er schijnt hier in de eerste wereldoorlog vreselijk te zijn gevochten. Na elke 5 km is er wel een gedenkplaats of een monument. Ergens staat: " De doden lagen hier als zaden in het Vlaanderense land." We weten eigenlijk niets van deze oorlog, moeten we bekennen. Op de camping bij het kampvuur troffen we een Nederlandse man die speciaal hiervoor, dit gedeelte van België bezoekt. Hij werkt in Arnhem in het Airbornmusuem en verzorgt rondleidingen. Hij is zich verder aan het verdiepen in deze oorlogen. Dan is hier inderdaad genoeg te zien.
Het is bewolkt en de lucht is dreigend en rond elf uur begint het te miezeren. We fietsen door naar Nieuwkerk. Daar begint het te plenzen. Er is een kerk met een tentoonstelling. Deze bezoeken we langdurig en dan eten we in het portaal de lunch. Het blijft regenen en we moeten toch wat. We zoeken uit of er een hotel is. Dat lukt wel, maar erg duur. Dan "Vrienden op de fiets". Helaas de inlogcodes niet paraat en wat we ook doen, we komen niet op de website. Manlief pakt door en belt een camping in Sluis. Daar hebben ze ook trekkershutten. We hebben geluk en er is eentje vrij. Alleen moeten we nu nog wel 65 km fietsen. Dan is in de regen fietsen niet erg als je weet dat je maar ergens een droge plek hebt voor de nacht. Nu het regent is het ook niet zo koud meer en we hebben de wind in de rug. We fietsen langs een kanaal dat loopt van Nieuwkerk naar Brugge en dan naar Sluis. Bijna geen huizen, al helemaal geen winkels, alleen bomen aan de kant van het jaagpad en af een toe een tegemoet komende fietser. En natuurlijk af en toe een gesloten bar. Saai en erg jammer dat we niet meer zien van België dan dit.
Zoals gewoonlijk, al het eten is inmiddels weer op. Nog wat chocola en abrikozen. We hopen dat we een winkel tegenkomen. En dat gebeurd niet. Na 65 km komen we in Brugge. Via de Garmin zoeken we de eerste de beste supermarkt. We hebben geluk en na 500 meter in een niet zo'n vrolijke buurt staat de buurtcarefour. Enkele daklozen zitten en hangen voor de ingang. We durven de fietsen niet onbeheerd te laten staan. Manlief blijft bij de fietsen en ik ren naar binnen voor een broodje. Het is gelukkig een kleine Carrefour. Iets groter dan de AH in Hengelo. Het brood is zo gevonden. Maar alleen nog stokbrood en vitrines vol met gebak. Wel een stelling van 8 meter met alleen gebak en koeken...en dat met een lege maag.... In de bak met afgeprijsde levensmiddelen ligt een klein verdwaald meergranenbroodje voor een euro. Een dag over de datum. We hebben wat de vieren want we hebben net de 2000 km gehaald. Ik neem gauw 2 witte tompoezen mee en het broodje van een euro.
Manlief kijkt enigszins gefronst, maar ook verlekkerd. Het regent inmiddels pijpenstelen. De Carrefour heeft een afdak en we bedenken ons niet. Naast de daklozen leggen we het picknickkleed op de grond, thermosfles erbij, broodjes uit de tas en we smullen ter plekke van de Tompoezen en de helft van het eurobroodje. Wat overigens met Camembert ook nog smaakte als een gebakje.
Manlief heeft naar de berichten gekeken. Het weer is morgen ook nog zo. We kijken elkaar aan en zeggen tegelijk: het is klaar. We gaan naar huis! Vandaag lukt niet meer. Maar morgen pakken we vanuit Middelburg de trein.
Maar goed, we moeten nog wel verder vandaag. En door een miezerig Brugge rijden we naar Sluis. Als we bijna in Sluis zijn stopt de regen en breekt de zon door. Dat is fijn voor de mensen in Sluis. Ze hebben een zomerfeest. We zouden zo kunnen kamperen. Maar alles is nat. De tent is nat van de dauw en het gras nat van de regen. Bovendien we hebben een trekkershut geboekt, dus we moeten wel. We besluiten zelf te koken. Nu in Sluis uiteten terwijl je over de hoofde kunt lopen, daar hebben we geen zin in. We rijden langs de supermarkt en halen wraps en gewone Hollandse yoghurt met banaan en appel. Het is of we al bijna weer thuis zijn. Een fles wijn maakt de maaltijd compleet. We kokkerellen samen aan de picknicktafel en zitten om 20.00 uur aan het avond eten. En dan begint het weer te plenzen. Wat zijn we blij met de trekkershut. We liggen vannacht warm en droog.
En morgen... lekker naar huis. Ons eigen bed en onze eigen douche. Ik kijk er naar uit!
Km: 95
Weer: regen, bewolkt
Diner: wraps, salade
Camping: €46,50. Trekkershut
Reacties
Een reactie posten