De zestiende dag van Orléans naar Blois 68 km

Zoals gisteren al geschreven, we zijn volkomen door het lint gegaan bij de Chinees. Overigens heel grappig om te zien dat het buffet van een Chinees in Frankrijk net zo gaat als in Nederland. Sushi, rauwkost, rijst, en heel veel verschillende soorten vis en vlees. We hebben de rauwkost en de rijst gelaten voor wat het was en ons bezondigd aan de rest. Er waren twee dingen die we in Nederland nog nooit hadden gezien: kip strookjes gecarameliseerd met sesamzaad er om heen en allerlei groenten gefrituurd. Superlekker. En een toetjes buffet, bestaande uit ijs, taart, Turks gedroogd fruit  en vers fruit. Ik heb gekozen voor wel twee keer taart. We kregen zelfs een verwarmd natdoekje voor je handen. Helemaal dizzy belandden we weer bij de tent. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik denk de taart, toch te veel eten en de suikers. Ik heb toch een jeuk aan mijn voeten gehad vannacht. En we hadden het warm en waren erg dorstig. Manlief is er nog uitgeweest om een extra bidon met water te halen. 
De camping zag er vreselijk uit en het sanitair niet berekend op veel mensen en slecht weer. Er  zijn ook twee groepen kinderen. Dat zie je bijna op elke camping hier in deze streken. Die kinderen doen ook een aanslag op het sanitair. 
Dus gisteren niet gedouched. Het was me te koud en te nat en toen we terug waren van de Chinees was ik laveloos. Ik ben gaan liggen en was zo vertrokken.
Vannacht werden we wakker, omdat naast ons een groep werkmensen kampeerden. Deze vertrokken om half 5 met een ronkende bus. Dat is ook een drama. Je zult maar een week op zo'n camping staan als vakantiegast. 
Vanmorgen om 7.30 uur was het droog, maar op de app stond regen. We hebben gauw de spullen in gepakt en toen met de fietsen richting het afdakje bij de receptie gegaan. Ik had me zelfs nog niet aangekleed. Een droge tent is wel wat waard. Hoewel droog. Alles was klam en overal zaten slakken in. Brrrr.
Onder het afdakje hebben we ontbeten en ons verder aangekleed. Toen begon het helaas al te regenen. Niet erg, maar van die fijne motregen. Wel genoeg om er goed nat van te worden. De regenjassen hebben we maar te voorschijn gehaald en zo zijn we vertrokken. Ik heb me niet gedoucht. 
We beginnen bijna op vagebonden te lijken. In de rivier de Loire kom je van die kleine bootjes tegen en die heten La Vagebonde. Wij zouden de bewoners wel kunnen zijn. Kleren met vlekken en die ruiken, vieze handdoeken en theedoeken. Je kunt wel wassen op de camping, maar dan moet er net een machine vrij zijn en mooi weer dat de was ook droog wordt. We komen daarvoor wat te laat aan. Toch moeten we er maar een dagje tijd aan besteden. Het wordt zo'n bende en helemaal nu alles nat en vochtig is.
En zo rijden we 2 uur in de regen. Dan wordt het droger en we zijn net bij een stadje. Wat een gelukje. Nu kunnen we lekker een broodje eten. Dan gaan we weer. Was het net een mieziger regentje? Nu is het of we met de tuinslang worden besproeid. Ik ben kletsnat. Gelukkig is het niet koud, maar mijn fietsbroek is ook nat. Alsof je op een natte luier fietst. En dat is niet zo erg, maar ik heb het gevoel dat ik blaren krijg op mijn billen. Na anderhalf uur is het plotseling weer droog en weer een bankje. In een piepklein dorpje met prachtige oude huizen en de mooiste bloembakken en borders. Een feestje om even naar te kijken.  We nemen nu de salade. 
Manlief zou nog wel 20 km erbij willen doen. Ik ben er klaar mee. Als het droog is in Blois stoppen we. Notabene 65 km gefietst. Alles nat en klaaiig. Het is wel goed. Ik wil naar de camping nu het droog is. Na enige overredingskracht van mijn kant, aangevuld met de nodige krachttermen is Manlief om. 
En zo belanden wij op 15.30 uur op een camping. Het tegenovergestelde van gisteren. Bijna geen bomen, keurig fris sanitair, een prachtig grasveld om op te staan en de zon er bij. Wat wil een mens nog meer. We pakken alles uit. Ik wil zeker weten of we alle slakken kwijt zijn. Je krijgt daar zo'n troep van in je tassen. Mijn voortassen zijn lek en ik wil ook zeker weten of de rijst en pasta nog droog is.
Binnen no time staan we midden in de chaos. Maar met een zonnetje erbij is alles binnen een uurtje droog, zijn de slaapzakken fris, de tassen gecontroleerd en uitgesopt. En alles weer netjes ingepakt.
Tot mijn grote geluk is er weer een zwembad. Verwarmd gelukkig. De zon mag dan wel schijnen, maar het is toch wel fris als je nat bent. Manlief gaat zelfs mee. In het zwembad is ook de groep met jeugd. Maar de badmeester schermt een baan voor ons af. Dat is nog eens aardig!  Ik zwem er wel 50!
Teruggekomen maken we eten. Na de heavy dag van gisteren, nu maar wat soberder. Soep van nog een restje salade van vanmiddag ( komen de meegebrachte bouillionblokjes ook op) en een nieuwe salade erbij. Ze verkopen hier babykropjes ijsbergsla. Heel grappig. Drie voor een euro. Met een hardgekookt ei en een broccoli voor in de soep en als salade morgen, weer een prima maaltijd. Heerlijk in het zonnetje koken we en doen erg rustig aan met het eten. Pas om 8.30 uur zijn we klaar. Nog even dit blog typen en dan is de dag weer voorbij. 

Weer: regen, ' s middags droog met zon
Km:  68 km, vlak, langs de rivier
Camping: Blois €14.40
Diner: Bonensoep en salade





Reacties