Km 90
Zwaarte de eerste helft 🚴🏻♀️🚴🏻♀️ tweede helft 🚴🏻♀️
Bestemming Gravelinge even Calais
Weer. ⛅️☀️
Camping ⭐️⭐️
Diner Pasta met bonen, tonijn, rode saus
We zitten op een prachtig campinkje ongeveer 15 km boven Calais. Wel hermetisch opgesloten achter een poort met een code. Als je wilt kun je eruit. De poort gaat morgenvroeg om 10 uur weer echt open. Na Calais en het buurtje waar we door fietsten snap ik het wel. Maar de camping is aardig. Mooie egale grasveldjes. Na wel drie nachten op een plek waar net een woonmobile of zo was weggehaald en de rusten niet waren opgeruimd is dit heerlijk. Alleen stroom is een probleem. We zitten nu bijna pal voor de wasmachineruimte op stoelen van de camping, waar ik het snoer van de magnetron heb uitgehaald. Helaas naast ons ook iemand. Een Engelsman die zijn hele ziel en zaligheid voor de telefoon uitlegd over zijn scheidingsperikelen. Helaas jammer van de rust, maar vooruit.
De eerste helft de route was prachtig. Als we op het dak van aarde fietsten. Bijna wolkenloze hemel, zonnig, en een heftig glooiend landschap, aan de overkant zagen we Engeland liggen met witte krijtkusten. Prachtig. Alleen het fietsen was erg zwaar. Als we nog weken voor de boog hadden gooide ik de handdoek in de ring. We hebben 4 uur gedaan over 45 km. Het hoogte verschil was 600 meter. Het was zwaar, zo zwaar dat ik last van mijn schouders kreeg. Ik kon de fiets af en toe niet meer houden. Op een stuk moesten we heftig klimmen op grind met stenen ondergrond. Nou, dat lukte gewoon niet. Ik kon de fiets niet meer houden. Ik ben nooit buiten adem of vreselijk bezweet. Dus het is geen conditie probleem maar een te weinig kracht in de armen.
De Engelsman begint nu, ik begrijp dat hij zijn nieuwe relatie aan de lijn heeft, erg intiem te worden. Hij denkt natuurlijk dat we hem niet verstaan, maar dit is bijna gênant. Gelukkig stapt hij op en loopt hij verder.
De laatste 40 km waren vlak. Daar hebben we 2 uur ove gedaan. Dit geeft het verschil wel aan. Morgen moeten we nog een dag. Ongeveer. 65 km. We hopen dan in Panne aan te komen. Daar nemen we een tram naar Knokke. Vanaf Knokke zoeken we een camping. De volgende dag gaan we naar via Vlissingen naar Middelburg en nemen we de trein naar huis.
De temperatuur werd in de loop van de dag steeds beter. Toen we de rond een uur of zes op de camping kwamen kom ik warempel nog een tijdje mijn zonnejurkje aan. We hebben voor het eerst sinds dagen buiten in de zon kunnen koken. Het ziet er naar uit dat het de komende dagen ook mooi weer wordt. Fijn, na zoveel kou, kunnen we wel warmte gebruiken.
Het lijkt misschien of we het niet goed hebben gehad. Kou, zware route enzo. Maar samen fietsen vinden we geweldig. We weten nu dat we ondanks de kou en regen ook goed kamperen kunnen. Natte tent betekent geen probleem, klimmen is geen probleem. In 2015 kampeerden we met de Pinksterdagen in ons tentje. Toen ging het zo slecht met slapen en met in en uit de tent komen, dat ik echt dacht dat het de laatste keer zou zijn. Die zomer zijn we met onze vouwwagen op vakantie gegaan. Ik dacht echt dat fietskamperen voorbij was, lichamelijk en conditioneel gezien. Het blijkt dat een gezondere leefstijl, gezond eten en veel bewegen, toch de nodige winst geeft. Een van mijn voorgangers op een school ging met 57 jaar met pensioen. Ik vond dat hij er hard aan toe was. Nu ben ik zelf 57 en kan meer dan ik ooit heb gekunt. Maar ook dat trainen en doorzetten winst opleverd. Dat je zo oud moet worden om dit te leren.
Morgen nog een dagje en dan zit het erop. Jammer, we vinden het altijd geweldig. Deze route was echter wel lang en zwaar. We hadden ons wat beter voor moeten bereiden. We hadden geen idee dat Bretagne zo groot wa. We hebben nu alle etappes, op 2 na, gedaan. We hadden ook de helft kinnen doen en volgend jaar de andere helft. Dan hoef je ook niet zulke lange dagen te maken. Maar het is ook goed. De laatste 14 dagen waren koud en wat doe je op de camping als het koud is. Zwemmen was geen optie en lezen in de zon ook niet. Het is prima zo. Op naar de allerlaatste fietsdag.
Het Engelsman is nog niet uitgebeld. Alle clichés over echtscheidingsperikelen zijn langs gekomen. Het is, laat ik niet generaliseren, altijd hetzelfde liedje.
Reacties
Een reactie posten